دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Diego Fusaro
سری: Saggi italiani
ISBN (شابک) : 8817162477, 9788817162470
ناشر: Rizzoli
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 204
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 237 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Odio la resilienza. Contro la mistica della sopportazione به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب من از تاب آوری متنفرم در برابر رمز و راز استقامت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در مورد تاب آوری صحبت های زیادی وجود دارد. این به عنوان فضیلت مردی توصیف می شود که درک کرد جهان چگونه کار می کند. هیچ چیز نمی تواند مواد ارتجاعی را بشکند، زیرا می تواند هر ضربه ای را جذب کند و در برابر آن مقاومت کند، همانطور که فلز در برابر ضربه مقاومت می کند و شکل اولیه خود را از سر می گیرد. همه رسانهها اینگونه صحبت میکنند، در صحبتهای حاکمان تکرار میشود، در روایتهای جامعه فراوان است. دیگو فوسارو به ما می گوید اما انعطاف پذیری یک افسانه است. یک داستان قبل از خواب برای ما تعجب کرد و ما را خواب آلود کرد. این یک کابوس است که آینده ما را تهدید می کند. مرد تاب آور سوژه ایده آل است. او از آنچه در آنجا هست راضی است، زیرا فکر می کند که تمام چیزی که می تواند وجود داشته باشد همین است. او هیچ چیز بزرگی برای تلاش و باور ندارد. او آرمان ها را رها کرده است و با متقاعد کردن خود به اینکه وظیفه اش، رسالتش، پذیرفتن سرنوشتی اجتناب ناپذیر است، از پس آن برمی آید. در واقع، او به این فکر میافتد که دقیقاً در انفعال است که میتواند بهترین عملکرد خود را ارائه دهد. داستان قدیمی است صاحبان قدرت همیشه از ما خواسته اند که در سکوت رنج بکشیم، با مقاومت رواقی تحمل کنیم تا بتوانیم بدون مزاحمت عمل کنیم. اما در سالهای اخیر او حتی بیشتر از ما پرسیده است: طرح ملی بازیابی و تابآوری ماریو دراگی نمونه بارز این موضوع است، اما قبلاً در سال 2013 «پویایی تابآور» کلیدواژه مجمع جهانی اقتصاد بود. زیرا البته تاب آوری یک نمایه روانی است، بلکه یک نگرش سیاسی است. از شهروندان خواسته شده است تا با استناد به تغییر، فضیلت سازگاری بدون واکنش به تحریفات را برای خود بسازند. آیا شاید رؤیای شرم آور هر ارباب حکومت بر بردگان مطیع و حلیم نیست؟ با این حال، \"زندگی به معنای تلاش برای تغییر جهان با افکار و اعمال خود\" نویسنده می نویسد: یک فراخوان واقعی به سلاح. بیایید احساسات خود را که با این اطاعت از بین رفته است، پس بگیریم. فرانگار، فلکتار نکن.»
Si fa un gran parlare di resilienza. Viene descritta come la virtù dell’uomo che ha capito come va il mondo. Nulla può spezzare il resiliente, perché è capace di assorbire qualsiasi colpo e resistervi, come il metallo regge l’urto e riprende la forma originaria. Tutti i media ne parlano in questi termini, ricorre nei discorsi dei governanti, abbonda nelle narrazioni sulla collettività. Ma la resilienza è una favola, ci dice Diego Fusaro. Una fiaba della buonanotte cantilenata al fine di stordirci e farci assopire. È un incubo che minaccia il nostro futuro. L’uomo resiliente è il suddito ideale. Si accontenta di ciò che c’è perché pensa che sia tutto ciò che può esserci. Non conosce nulla di grande per cui lottare e in cui credere. Ha abbandonato gli ideali e vivacchia convincendosi che il suo compito, la sua missione, sia di accettare un destino ineluttabile. Anzi, viene portato a pensare che proprio nella passività possa dare il meglio di sé. È storia vecchia. Da sempre chi ha il potere ci chiede di subire in silenzio, di sopportare con stoica resilienza per poter agire indisturbato. Ma in questi anni ce lo chiede ancora di più: il Piano Nazionale di Ripresa e Resilienza di Mario Draghi ne è un esempio lampante, ma già nel 2013 il «dinamismo resiliente» era la parola d’ordine del World Economic Forum. Perché, certo, la resilienza è un profilo psicologico, ma anche un atteggiamento politico. I cittadini sono chiamati a fare propria la virtù dell’adattarsi senza reagire alle storture invocando il cambiamento. Non è forse il sogno inconfessabile di ogni padrone quello di governare schiavi docili e mansueti? Eppure “vivere vuol dire adoperarsi per cambiare il mondo con i propri pensieri e con le proprie azioni” scrive l’autore: una vera e propria chiamata alle armi. “Riprendiamoci le nostre passioni annichilite da questa docilità. Frangar, non flectar.”