دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1a
نویسندگان: Jacques Rancière
سری:
ناشر: Boitempo
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب نفرت از دموکراسی: 1.سوسیالیسم 2.دموکراسی
در صورت تبدیل فایل کتاب O Ódio à Democracia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نفرت از دموکراسی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ژاک رانسیر، یکی از مهمترین فیلسوفان عصر ما، در این مقاله کوتاه و پرقدرت، که در سال 2005 در فرانسه منتشر شد، خواننده را در طول تاریخ نقد دموکراسی میبرد تا آن را در هسته سیاسی زمان حاضر قرار دهد. ، به دنبال روشن کردن آنچه در مورد احساسات ضد دموکراتیک چیزی جدید و آشکار وجود دارد، جلوه ای به قدمت مفهوم دموکراسی. به این ترتیب، رانسیر قدرت براندازی آرمان دموکراتیک و مراد از سیاست را بازنگری میکند تا خصلت قاطع ایدهاش را بیابد. این کتاب به زبان پرتغالی توسط Boitempo Editorial در لحظه ای منحصر به فرد در سیاست برزیل منتشر شده است، در چارچوب یک سناریوی انتخاباتی غافلگیرکننده که شور و نشاط اجتماعی سال های اخیر را خلاصه می کند و در تظاهرات اجتماعی ژوئن 2013 با شدت بیشتری آشکار شد. در رابطه با بحث رو به رشد در مورد مشارکت و نمایندگی مردمی، دموکراسی مستقیم و تمایل به سیاست به معنای چیزی بیش از انتخاب بین الیگارشی های قابل تعویض است. «دقیقاً این رد سلسله مراتب است که از خواندن این کتاب اثر ژاک رانسیر حاصل می شود که در پرتو کلاسیک ها و همچنین تجربه فرانسوی و جهانی، به کار همیشه تجدید شده و بی پایان برای تیز کردن لبه ادامه می دهد. رناتو ژانین ریبیرو فیلسوف در متن گوش کتاب. رانسیر با روایتی که به دلیل فرهیختگی و فقدان محبت مطلق خود برجسته است، تحلیلی به موقع از تضادهای دولتهای دموکراتیک انجام میدهد و بر اساس یک بیانیه بحثبرانگیز از نظام نمایندگی فعلی انتقاد میکند: «ما در دموکراسیها زندگی نمیکنیم. ما در حاکمیت قانون الیگارشی زندگی می کنیم، در یک سیستم تحسین برانگیز که به قوی ترین اقلیت این قدرت را می دهد که بدون مزاحمت حکومت کنند». در این زمینه، نفرت از دموکراسی خود را به عنوان نفرت از مردم و آداب و رسوم آنها - جامعهای که به دنبال برابری، احترام به تفاوتها و حقوق اقلیتها است - نشان میدهد و نه نهادهایی که مدعی تجسم قدرت مردم هستند. تنفری که به گفته رانسیر، طرفدار این است که «دولت دموکراتیک زمانی بد است که به خود اجازه میدهد توسط جامعهای دموکراتیک که میخواهد همه برابر باشند و به همه تفاوتها احترام گذاشته شود، فاسد شود. از سوی دیگر، زمانی خوب است که افراد بی تفاوت جامعه دموکراتیک را برای دفاع از ارزش های تمدن به انرژی جنگ بسیج کند. سخنگویان این نفرت، مدافعان نظم مشروع و حق قدرت برای کسانی که مقدر شدهاند یا توسط قدرتهایشان انتخاب شدهاند، در همه کشورهایی که خود را دولتهای دموکراتیک اعلام میکنند، ساکن هستند.» برای آنها، دموکراسی شکل فاسد حکومت نیست رانسیر می گوید، اما بحران تمدنی است که از طریق آن بر جامعه و دولت تأثیر می گذارد. با این حال، اختلاف برای اجماع باز است. از نظر رانسیر، با این درک آغاز می شود که دموکراسی بر هیچ ماهیت چیزها مبتنی نیست و هیچ شکل نهادی آن را تضمین نمی کند. یا همان طور که ژانین ریبیرو توضیح داده است: «دموکراسی یک دولت تمام شده و نه یک وضعیت تمام شده چیزها نیست. گسترش مداوم و متضاد را تجربه می کند. این امر به طراحی نهادها، حکومتداری یا بازی احزاب خلاصه نمیشود، بلکه چیزی است که از پایین سرچشمه میگیرد، زیرا یونانیها به عنوان تعهد وقیحانه مردم برای تهاجم به فضایی که متعلق به بهترینها و بهترینهایشان بود، مورد تحقیر قرار میگیرد. مافوق».
Neste breve e contundente ensaio, publicado em 2005 na França, Jacques Rancière, um dos mais importantes filósofos da atualidade, conduz o leitor por um passeio pela história da crítica à democracia para situá-la no cerne político do momento atual, procurando esclarecer o que há de novo e revelador no sentimento antidemocrático, uma manifestação tão antiga quanto a própria noção de democracia. Dessa forma, Rancière repensa o poder subversivo do ideal democrático e o que se entende por política, para assim encontrar o caráter incisivo de sua ideia. O livro ganha edição em português pela Boitempo Editorial em um momento único da política brasileira, no contexto de um cenário eleitoral surpreendente, que sintetiza a efervescência social dos últimos anos, revelada com mais intensidade nas manifestações sociais de junho de 2013. A obra mostra-se atual também em relação ao debate que vem crescendo sobre participação e representação popular, democracia direta e o desejo de que a política signifique mais do que uma escolha entre oligarcas substituíveis. “É justamente essa recusa da hierarquia que tem a ganhar com a leitura deste livro de Jacques Rancière que, à luz dos clássicos como da experiência francesa e mundial, continua um trabalho sempre renovado, jamais concluso, de afiar o gume da democracia”, afirma o filósofo Renato Janine Ribeiro no texto de orelha do livro. Com uma narrativa que prima pela erudição e absoluta ausência de afetação, Rancière faz uma análise oportuna sobre as contradições dos Estados democráticos e lança uma crítica ao sistema representativo vigente a partir de uma afirmação polêmica: “Não vivemos em democracias. Vivemos em Estados de direito oligárquicos, em um admirável sistema que dá à minoria mais forte o poder de governar sem distúrbios”. Nesse contexto, o ódio à democracia se apresenta como o ódio ao povo e seus costumes – à sociedade que busca a igualdade, o respeito às diferenças e o direito das minorias –, e não às instituições que dizem encarnar o poder do povo. Um ódio que, segundo Rancière, advoga que o “governo democrático é mau quando se deixa corromper pela sociedade democrática que quer que todos sejam iguais e que todas as diferenças sejam respeitadas. Em compensação, é bom quando mobiliza os indivíduos apáticos da sociedade democrática para a energia da guerra em defesa dos valores da civilização”. Os porta-vozes desse ódio, defensores da ordem legítima e do direito ao poder àqueles destinados por nascimento ou eleitos por suas competências, habitam todos os países que se declaram Estados democráticos.”Para eles, a democracia não é uma forma de governo corrompido, mas uma crise da civilização que afeta a sociedade e o Estado através dela”, diz Rancière.“O novo ódio à democracia pode ser resumido então em uma tese simples: só existe uma democracia boa, a que reprime a catástrofe da civilização democrática”. A disputa pelo consenso está, no entanto, em aberto. Para Rancière, começa pela compreensão de que a democracia não se fundamenta em nenhuma natureza das coisas e não é garantida por nenhuma forma institucional. Ou, como detalha Janine Ribeiro: “a democracia não é um Estado acabado, nem um estado acabado das coisas; ela vive constante e conflitiva expansão; não se reduz ao desenho das instituições, ou à governabilidade, ou ao jogo dos partidos, mas é algo que vem de baixo, desdenhado desde os gregos como o empenho insolente do povo em invadir o espaço que era de seus melhores, de seus superiores”.