Nutrition and Medical Practice

همه اشکال زندگی به مواد غذایی در مقادیر حداقل معینی نیاز دارند تا زندگی فعال و تولید مثل موفق را تضمین کنند. تغذیه به این موضوع می پردازد که این مواد چیستند، چگونه عمل می کنند، در صورت غیبت چه اثراتی دارند و هنگام مصرف چه اتفاقی برای آنها می افتد. در طول دو قرن گذشته اختلالات تغذیه ای مانند اسکوربوت، بری بری، راشیتیسم و ​​پلاگر توسط پزشکان در کشورهای توسعه یافته کشف، با موفقیت درمان و ریشه کن شده است. در این قرن، محققان برجسته ای مانند رز، میرهوف و کربس کمک زیادی به حوزه تغذیه کرده اند. در حال حاضر، تحقیقات در حال تکامل مفاهیم و حقایق جدید به قدری سریع است که یک پزشک معمولی حتی در زمینه پزشکی خود به سختی می‌تواند آن را به روز نگه دارد. تحقیقات بنیادین توسط دانشگاه ها و سازمان های دولتی اطلاعات گسترده ای را به دست آورده است که بسیاری از آنها متناقض به نظر می رسند و بنابراین تمایل دارند که عموم مردم را گیج کنند، به ویژه در زمینه سرطان زاهای بالقوه. این سردرگمی گروه های مصرف کننده، سیاستمداران و مددکاران اجتماعی را بر آن داشته است که فشارها و مطالباتی را بر دانشکده های پزشکی و دست اندرکاران پزشکی وارد کنند تا دانش و نگرانی خود را در زمینه تغذیه افزایش دهند. سودجویان و متدینان مواد غذایی بهداشتی که برخی فقط برای سود پولی و برخی دیگر با غیرت واقعی مذهبی از این سردرگمی استفاده می کنند و به آن می افزایند.

All forms of life require food materials in certain minimum amounts to insure an active life and successful reproduction. Nutrition is concerned with what these materials are, how they function, what effects they have when absent and what happens to them when ingested. During the past two centuries such nutritional disorders as scurvy, beriberi, rickets and pellagra have been discovered, successfully treated and eradicated by physicians in developed countries. In this century, such noted researchers as Rose, Meyerhof and Krebs have contributed enormously to the field of nutrition. Currently, research is evolving new concepts and facts so rapidly that the average practitioner can hardly keep current, even in his own field of medicine. Bona fide research by universities and governmental agen­ cies has produced voluminous information, much of which seems contra­ dictory and therefore tends to confuse the general public, particularly in the area of potential carcinogens. This confusion has prompted consumer groups, politicians, and social welfarists to bring pressures and demands on medical schools and prac­ titioners of medicine to increase their knowledge and concern in the field of nutrition. Taking advantage of and adding to this confusion are the health food faddists and cultists, some only for monetary gain and others with a real religious zeal.