Nothing ever dies : Vietnam and the memory of war

همه جنگ‌ها دو بار انجام می‌شوند، بار اول در میدان نبرد، بار دوم در حافظه. از نویسنده رمان برنده جایزه پولیتزر همدرد کاوشی جستجوگرانه در مورد درگیری که آمریکایی ها آن را جنگ ویتنام می نامند و ویتنامی ها جنگ آمریکا را می نامند - درگیری که در حافظه جمعی هر دو ملت باقی می ماند. .

از کالویدوسکوپی از فرم‌های فرهنگی - رمان‌ها، خاطرات، گورستان‌ها، بناهای تاریخی، فیلم‌ها، عکس‌ها، نمایشگاه‌های موزه، بازی‌های ویدیویی، سوغاتی‌ها و موارد دیگر-هیچ‌وقت هیچ چیز نمی‌میرد چشم انداز جامع از جنگ به تمرکز دقیق. پرسش‌های اخلاقی در مورد چگونگی به یاد آوردن جنگ توسط شرکت‌کنندگانی که نه تنها آمریکایی‌ها و ویتنامی‌ها، بلکه لائوسی‌ها، کامبوجیایی‌ها، کره‌ای‌های جنوبی و آمریکایی‌های آسیای جنوب شرقی را نیز شامل می‌شود، در خطر است. خیلی اوقات، یادبودها تجربه مردم خود را بیش از هر چیز دیگری ارج می نهند، به فداکاری های آن ها احترام می گذارند و در عین حال «دشمن» را شیطان جلوه می دهند – یا اغلب، به طور کلی به رزمندگان و غیرنظامیان طرف مقابل نادیده می گیرند. Viet Thanh Nguyen با بازدید از سایت‌ها در سراسر ایالات متحده، آسیای جنوب شرقی و کره، تفاسیر نافذی از روشی که خاطرات جنگ به فعال کردن جنگ‌های آینده یا مبارزه برای جلوگیری از آنها کمک می‌کند، ارائه می‌کند.

نگوین از این جنگ استفاده می‌کند. با فراخوانی از ما برای به رسمیت شناختن نه تنها انسانیت مشترک، بلکه غیرانسانی بودن همیشه حاضرمان، درسی برای همه جنگ ها ارائه می دهد. این تنها راه آشتی با دشمنان و با خودمان است. بدون آشتی، به خاطر سپردن حقیقت جنگ غیرممکن خواهد بود و فراموش کردن ترومای جنگ غیرممکن خواهد بود.

All wars are fought twice, the first time on the battlefield, the second time in memory. From the author of the Pulitzer Prize–winning novel The Sympathizer comes a searching exploration of the conflict Americans call the Vietnam War and Vietnamese call the American War―a conflict that lives on in the collective memory of both nations.

From a kaleidoscope of cultural forms―novels, memoirs, cemeteries, monuments, films, photography, museum exhibits, video games, souvenirs, and more―Nothing Ever Dies brings a comprehensive vision of the war into sharp focus. At stake are ethical questions about how the war should be remembered by participants that include not only Americans and Vietnamese but also Laotians, Cambodians, South Koreans, and Southeast Asian Americans. Too often, memorials valorize the experience of one’s own people above all else, honoring their sacrifices while demonizing the “enemy”―or, most often, ignoring combatants and civilians on the other side altogether. Visiting sites across the United States, Southeast Asia, and Korea, Viet Thanh Nguyen provides penetrating interpretations of the way memories of the war help to enable future wars or struggle to prevent them.

Drawing from this war, Nguyen offers a lesson for all wars by calling on us to recognize not only our shared humanity but our ever-present inhumanity. This is the only path to reconciliation with our foes, and with ourselves. Without reconciliation, war’s truth will be impossible to remember, and war’s trauma impossible to forget.