دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gide. André
سری:
ISBN (شابک) : 9782070129430, 9782072405334
ناشر: Editions Gallimard
سال نشر:
تعداد صفحات: 0
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 901 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Notes sur Chopin به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یادداشت هایی درباره شوپن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آندره ژید در ژانویه 1951 به یک پیانیست جوان گفت: «من ساعتهای بیشتری را با شوپن گذراندم تا با هر نویسندهای.» خود پیانیست و موسیقیشناس خوبی بود. نویسنده مشتاق بود شوپن را به معاصران خود بازگرداند. به قدری احساس می کرد که تعبیری که برخی از فاضل های زمان خود ارائه می کنند، لهجه های منحصر به فرد آن را می پوشاند و با صمیمی ترین آهنگ او در تضاد است. باید برمی گشتیم سر کار. به "نیت" آنها. به عنوان یک منتقد است که انتخاب می کند «خوانش» خود از شوپن را به اشتراک بگذارد و یک نزدیکی مثمر ثمر را بین آهنگساز Scherzos و شاعر Les Fleurs du Mal پیشنهاد می کند. ژید سال های جوانی خود را به یاد آورد. جایی که بودلر و شوپن هر دو نادر و آثارشان به همان اندازه «ناسالم» تلقی می شدند. اما واقعاً چه چیز مشترکی داشتند که میتوانست باعث ترس از چنین فتنهای از ارواح شود؟ آیا به همان کمال آنها نبود که ما مدیون این «راز شگفتی بودیم که روح ماجراجو خود را در مسیرهایی قرار میدهد که از قبل ردیابی نشده است»؟ بنابراین مسئله این بود که مترجمان با اطمینان بیش از حد خراب نشوند. "مکاشفه" شوپن این در دسترس بودن ناب برای چیزهای ناشناخته آن نوشته را پنهان می کند. یادداشت های شوپن در سال 1931 در موزیکال لابرن ظاهر شد.
"J'ai passé avec Chopin plus d'heures que je n'en ai passé avec aucun auteur ", confiait André Gide à une jeune pianiste en janvier 1951. Pianiste lui-même, et fin musicologue. l'écrivain avait à cour de restituer Chopin à ses contemporains. tant il sentait que l'interprétation qu'en donnaient certains virtuoses de son temps en voilait les accents singuliers et contrevenait à son chant le plus intime. Il fallait revenir aux oeuvres. à leurs "intentions". C'est comme critique qu'il choisit de faire part de sa "lecture" de Chopin, en proposant un fructueux rapprochement entre le compositeur des Scherzos et le poète des Fleurs du Mal. Gide se souvenait de ses années de jeunesse. où Baudelaire et Chopin étaient tenus l'un et l'autre pour infréquentables, et leurs ouvres pour également "malsaines". Mais qu'avaient-elles vraiment en commun qui pût laisser craindre un tel ravissement des esprits? N'était-ce pas à leur égale perfection que l'on devait ce "secret d'émerveillement auquel l'âme aventureuse s'expose sur des chemins non tracés d'avance"? II s'agissait dès lors que les interprètes ne vinssent pas gâter, par trop d'assurance. la " révélation " Chopin. cette pure disponibilité à l'inouï que recèle l'écriture. Les Notes sur Chopin ont paru en 1931 dans La Berne musicale.