Non-Myeloablative Allogeneic Transplantation

پیوند سلول های بنیادی آلوژنیک غیر میلوآبلاتیو (همچنین به عنوان پیوند مینی یا پیوند شرطی با شدت کاهش یافته نیز شناخته می شود) یک پیشرفت بزرگ در زمینه پیوند خونساز در 5 سال گذشته است. این رویکرد از درمان سیتوتوکسیک غیر سیتوتوکسیک یا با شدت کاهش یافته برای آماده سازی بیماران برای پیوند سلول های بنیادی خونساز و لنفوسیت ها استفاده می کند. این پتانسیل را دارد که ایمونوتراپی ضد تومور و ظرفیت جایگزینی مغز استخوان پیوند سلول های بنیادی آلوژنیک را به بیمارانی که عوارض و مرگ و میر ناشی از درمان کاهش می دهند، ارائه دهد. همچنین ممکن است پیوند آلوژنیک را در بیمارانی که به دلیل بیماری‌های همراه یا سن بالا برای پیوندهای معمولی واجد شرایط نیستند، فعال کند. با این حال، این رویکرد ممکن است نیاز به نظارت دقیق تری از کیمریسم پس از پیوند و وضعیت بیماری بدخیم نسبت به آلوگرافت معمولی داشته باشد. همچنین در مورد بهترین رژیم آماده سازی و پیشگیری از بیماری پیوند در مقابل میزبان اختلاف نظر وجود دارد.

Non-myeloablative allogeneic stem cell transplantation (also known as mini-transplantation or reduced-intensity conditioning transplantation) is a major advance in the field of hematopoietic transplantation within the last 5 years. This approach uses non-cytotoxic or reduced-intensity cytotoxic therapy to prepare patients for allografting of hematopoietic stem cells and lymphocytes. It has the potential to deliver the potent anti-tumor immunotherapy and bone marrow replacement capacity of allogeneic stem cell transplantation to patients with reduced treatment-related morbidity and mortality. It may also enable allogeneic transplantation in patients who would be considered ineligible for conventional transplants because of co-morbidity or advanced age. However, this approach may necessitate more careful monitoring of post-transplant chimerism and malignant disease-status than is usual with conventional allografting. There is also controversy regarding the best preparative regimen and graft-versus-host disease prophylaxis to use.