دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Nomen: il nome proprio nella cultura romana
دانلود کتاب نام: نام مناسب در فرهنگ رومی
مشخصات کتاب
Nomen: il nome proprio nella cultura romana
ویرایش:
نویسندگان: Mario Lentano
سری: Antropologia del mondo antico
ISBN (شابک) : 9788815274366, 8815274367
ناشر: Il Mulino
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 240
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 39,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Nomen: il nome proprio nella cultura romana به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نام: نام مناسب در فرهنگ رومی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب نام: نام مناسب در فرهنگ رومی
در دنیای روم، پیش نویس ارتش همیشه با سربازانی به نام والریوس یا سالویوس شروع می شد، زیرا آنها نام های فرخنده ای در نظر گرفته می شدند. مفاد damnatio memoriae متضمن ممنوعیت اولاد شخص محکوم از داشتن نام یکسان یا محرومیت فرزندانشان، حتی افراد زنده، از آن بود. نام‌های جغرافیایی بد فال، مانند Malevento یا Epidamno، به نام‌های فرخنده (Benevento) یا حداقل خنثی (Durres) تغییر یافت، در حالی که به مستعمرات جدید نام‌هایی داده شد که نشان دهنده فراوانی یا قدرت است، مانند Florentia یا Valentia. پس از آن یک ذخیره‌گاه غیرقابل نفوذ نام مخفی رم را پوشانده بود، که باید برای جلوگیری از تصاحب آن توسط دشمنان به زیان شهر، حفظ می‌شد. به طور خلاصه، نام ها در تعداد زیادی از اقدامات فرهنگی دخیل بودند، که این تحقیق شرحی از آن ها را نشان می دهد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Nel mondo romano la leva di un esercito iniziava sempre con soldati chiamati Valerius o Salvius perché considerati nomi di buon auspicio; i provvedimenti di damnatio memoriae comportavano il divieto per i discendenti del condannato di portare il suo medesimo prenome o ne privavano i figli anche viventi; i nomi geografici di cattivo auspicio, come Malevento o Epidamno, erano modificati in toponimi beneauguranti (Benevento) o almeno neutri (Durazzo), mentre alle nuove colonie si davano nomi che suggerissero abbondanza o potenza, come Florentia o Valentia. Un riserbo impenetrabile avvolgeva poi il nome segreto di Roma, che andava custodito per evitare che i nemici se ne appropriassero a danno della città. I nomi erano coinvolti insomma in un gran numero di pratiche culturali, delle quali dà conto questa indagine.
