Nikolai Gogol

نیکولای گوگول یکی از نوابغ بزرگ ادبیات روسیه قرن نوزدهم بود، با تسلط بر غیرمنطقی‌ها که هیچ نویسنده‌ای قبل و بعد از آن بی‌نظیر بود. داستان‌های عجیب او، اگرچه اغلب به‌عنوان خواسته‌های اجباری برای تغییر اجتماعی خوانده می‌شوند، اما نمایشی از خیال‌پردازی‌های روح انسانی بودند. در این ازدواج ایده آل سوژه و منتقد، ناباکوف با تمرکز بر شاهکارهای ارواح مرده، "پالتو" و "بازرس دولت"، هموطن بی پایان مبتکر خود را تحلیل می کند.

<// p>

که توسط معاصرانش سوء تفاهم شد، کارگردانان تئاتر با آنها بدرفتاری کردند و با بدرفتاری پزشکان به زندگی خود پایان دادند - با آویزان کردن زالوهای دارویی از بینی استثنایی اش - ناباکوف به گوگول، «عجیب ترین روس روسیه»، زندگی نامه انتقادی او را داد. و کار منحصر به فرد و درخشان او شایسته است.

Nikolai Gogol was one of the great geniuses of nineteenth century Russian literature, with a command of the irrational unmatched by any writer before or since. His strange tales, though often read as forceful demands for social change, were displays of the fantasies of the human spirit. In this ideal marriage of subject and critic, Nabokov analyses his endlessly inventive compatriot, focusing on the masterpieces Dead Souls, 'The Overcoat' and 'The Government Inspector'.

Misunderstood by his contemporaries, mishandled by theatre directors and ending his life mistreated by doctors - with medicinal leeches hanging from his exceptional nose - it took Nabokov to give Gogol, 'the oddest Russian in Russia', the critical biography he and his singular, brilliant work deserve.