Nietzsche: The Ethics of an Immoralist

نیچه که زمانی به عنوان یک منتقد محافظه کار فرهنگ در نظر گرفته می شد، سپس توسط نظریه پردازان درباری نازیسم به خدمت گرفته می شد، توسط متفکران پست مدرن به عنوان یکی از بنیانگذاران خود، پیامبر آزادی بشر که خصلت دیدگاهی همه دانش را آشکار کرد، مورد احترام قرار گرفت. و به طور ریشه ای با اشکال سنتی اخلاق و فلسفه گسست.

در نیچه: اخلاق یک غیر اخلاقگرا، پیتر برکوویتز این ارتدکس جدید را به چالش می‌کشد و ادعا می‌کند که تصویری تک بعدی از کاوش‌های فلسفی نیچه ایجاد می‌کند و از بسیاری از آنچه که هست عبور می‌کند. در اندیشه او تحریک آمیز و مشکل ساز است. برکوویتز استدلال می کند که اندیشه نیچه ریشه در نظرات افراطی و متضاد در مورد متافیزیک و طبیعت انسان دارد. برکوویتز با کشف یک وحدت عمیق در آثار نیچه با کاوش در ساختار و جنبش استدلالی طیف وسیعی از کتاب‌های او، نشان می‌دهد که نیچه فیلسوفی اخلاقی و سیاسی به معنای سقراطی است که پرسش حاکم بر او این است: "بهترین زندگی چیست؟"

برکوویتز استدلال می‌کند که نیچه یک اخلاق شدید و اشرافی را مطرح می‌کند، اخلاق خلاقیت، که ایجاب می‌کند انسان‌های معدودی که قادر به درک اساسی از جهان هستند و بر آن تسلط کامل داشته باشند. برکوویتز با پیروی از مسیر اندیشه نیچه نشان می دهد که این تسلط، که نمایانگر شکلی فراسیاسی از حکومت است و مستلزم تحقیر رادیکال زندگی سیاسی است، از منظر خود نیچه، نه مطلوب است و نه دست یافتنی.

پیتر برکوویتز از بافت رنگارنگ و پر بافت کتاب های نیچه، تفسیری از دستاورد نیچه می بافد که در عین حال محترمانه و شکاکانه است، تفسیری که عشق به حقیقت، شجاعت و اشتیاق به خیری که نشان دهنده تلاش جاه طلبانه نیچه برای داشتن یک زندگی بررسی شده با ارائه گزارشی از بهترین زندگی است.

Once regarded as a conservative critic of culture, then enlisted by the court theoreticians of Nazism, Nietzsche has come to be revered by postmodern thinkers as one of their founding fathers, a prophet of human liberation who revealed the perspectival character of all knowledge and broke radically with traditional forms of morality and philosophy.

In Nietzsche: The Ethics of an Immoralist, Peter Berkowitz challenges this new orthodoxy, asserting that it produces a one-dimensional picture of Nietzsche's philosophical explorations and passes by much of what is provocative and problematic in his thought. Berkowitz argues that Nietzsche's thought is rooted in extreme and conflicting opinions about metaphysics and human nature. Discovering a deep unity in Nietzsche's work by exploring the structure and argumentative movement of a wide range of his books, Berkowitz shows that Nietzsche is a moral and political philosopher in the Socratic sense whose governing question is, ''What is the best life?''

Nietzsche, Berkowitz argues, puts forward a severe and aristocratic ethics, an ethics of creativity, that demands that the few human beings who are capable acquire a fundamental understanding of and attain total mastery over the world. Following the path of Nietzsche's thought, Berkowitz shows that this mastery, which represents a suprapolitical form of rule and entails a radical denigration of political life, is, from Nietzsche's own perspective, neither desirable nor attainable.

Out of the colorful and richly textured fabric of Nietzsche's books, Peter Berkowitz weaves an interpretation of Nietzsche's achievement that is at once respectful and skeptical, an interpretation that brings out the love of truth, the courage, and the yearning for the good that mark Nietzsche's magisterial effort to live an examined life by giving an account of the best life.