دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Martin Heidegger
سری: Bibliothèque de Philosophie
ISBN (شابک) : 2070278972, 9782070278978
ناشر: Gallimard
سال نشر: 1971
تعداد صفحات: 260
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 72 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Nietzsche I به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نیچه I نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«موضع اتخاذ شده در رابطه با اندیشه نیچه» – یعنی «توضیح» با
نیچه – چنین تعریفی است که خود هایدگر از این اثر ارائه می دهد.
این دروس از سال 1936 تا 1940 در دانشگاه فرایبورگ ایم بریسگاو و
همچنین انحرافات متن دروس را که بین سالهای 1940 و 1946 توسعه
یافته بود، گرد هم میآورد.
چاپ شده در دو جلد - پایان جلد اول مصادف با پایان شتابزده دوره
ها در بهار 1940 - اگر نه برای دو اثر مجزا، حداقل برای دو بخش به
ترتیب رویکردی متفاوت به نیچه ارائه می شود، به راحتی می توان آن
را انتخاب کرد. اندیشه و در عین حال نقطه عطفی در اندیشه هایدگری
است.
بخش اول (یعنی درسهای 1936 تا 1940) به طور خاص تفسیری از
گزارههای نیچه را تشکیل میدهد و وظیفه اساسی خود را بر آن
میگذارد که برخلاف تمام تفاسیر مفسران قبلی، نشان دهد که مفهوم
اراده به قدرت و اندیشه بازگشت ابدی همان یک کل غیر قابل تجزیه را
تشکیل می دهد و نه یک ناهماهنگی. نیچه فیلسوف اراده به قدرت است
تنها به این دلیل که او دکتر بازگشت ابدی است.
اندیشیدن عمیق در مورد بازگشت ابدی ابتدا رفتن به سمت نیهیلیسم
افراطی است – به گفته نیچه، تنها راه غلبه بر آن. اما غلبه بر
نیهیلیسم به چه معناست؟ اصلا امکانش هست؟ پاسخ در بخش دوم داده
خواهد شد، که از آن اندیشه نیچه دیگر نه تنها بر اساس دادههای
خود بازاندیشی میشود - بلکه در زمینهای که هم فعلی و هم دورتر
است: یعنی به چه معنا در پایان تفکر دوران مدرن هستیم. و اینکه
چگونه همه چیزهای قبل از ما می خواهند که شاهد پایان متافیزیک
غربی باشیم. کسی که آن را کامل می کند دقیقاً نیچه ضد متافیزیک
است.
اندیشیدن کامل به نیهیلیسم - اندیشیدن کامل به فقدان بنیاد حقیقت
هستی - تنها چیزی است که می تواند جوهر انسانی را پیدا کند. اگر
نیهیلیسم غیرقابل حل است، زیرا به عقب نشینی هستی پاسخ می دهد، از
سوی دیگر، غلبه بر متافیزیک اکنون تنها راه فکر باقی مانده است:
اندیشیدن بیرون از متافیزیک موجودات، یادگیری دوباره اندیشیدن
است.
«Une prise de position à l’égard de la pensée nietzschéenne» –
soit une «explication» avec Nietzsche —, telle est la
définition que Heidegger lui-même donne du présent ouvrage.
Celui-ci réunit les leçons de 1936 à 1940, à l’université de
Fribourg-en-Brisgau, ainsi que les digressions à partir du
texte des leçons, développées entre 1940 et 1946.
Publié en deux tomes – la fin du premier coïncidant avec la fin
précipitée des cours au printemps 1940 –, l’ouvrage pourrait
aisément être pris, sinon pour deux ouvrages distincts, du
moins pour deux parties offrant respectivement une approche
différente de la pensée de Nietzsche et du même coup un
tournant de la pensée heideggérienne.
La première partie (soit les leçons de 1936 à 1940) constitue
spécifiquement une exégèse des énoncés nietzschéens et
s’assigne pour tâche essentielle de démontrer, à l’encontre de
toutes les interprétations des commentateurs antérieurs, que la
notion de Volonté de puissance et la pensée de l’Éternel Retour
du Même forment une totalité indissoluble et non pas une
incohérence. Nietzsche n’est le philosophe de la Volonté de
puissance que parce qu’il est le Docteur de l’Éternel
Retour.
Penser à fond l’Éternel Retour, c’est d’abord aller jusqu’à
l’extrême nihilisme – selon Nietzsche, l’unique voie pour le
surmonter. Mais que veut dire surmonter le nihilisme? Est-ce
seulement possible? La réponse sera donnée dans la seconde
partie, à partir de quoi la pensée de Nietzsche n’est plus
seulement repensée selon ses données propres – mais dans un
contexte à la fois actuel et plus lointain : à savoir dans quel
sens nous en sommes à la fin de la pensée des Temps modernes et
en quoi tout ce qui a précédé veut que nous assistions à la fin
de la métaphysique occidentale. Celui qui la porte à son
achèvement est précisément l’anti-métaphysicien
Nietzsche.
Penser à fond le nihilisme – penser à fond l’absence de
fondement de la vérité de l’Être —, voilà seul qui peut fonder
l’essence humaine. Si le nihilisme est insurmontable, parce
qu’il répond au retrait de l’Être, en revanche, surmonter la
métaphysique reste désormais la seule voie de la pensée :
penser l’Être en dehors de la métaphysique de l’étant, c’est
réapprendre à penser.