Niels Bohr's Complementarity: Its Structure, History, and Intersections with Hermeneutics and Deconstruction

این کتاب اندیشه‌های فلسفی نیلز بور فیزیکدان مدرن، به‌ویژه ایده محوری او در مورد مکمل بودن را با تمرکز بر رابطه بین نقش‌هایی که او به‌طور استعاری «تماشاگر» و «بازیگر» می‌نامد، بررسی می‌کند. این کتاب در پی آن است که پیچیدگی ساختاری و تاریخی ایده مکملیت را برحسب حالت‌های مختلف رابطه «بیننده-بازیگر» بیان کند و به ویژه نشان دهد که سازماندهی مجدد اندیشه بور از مناظره‌اش در سال 1935 با انیشتین و همکارانش آغاز شده است. با گسترش مفهوم دینامیکی مکملیت از زمینه های غیر فیزیکی به حوزه نظریه کوانتومی مشخص می شود. علاوه بر این، در پیوند با این تحلیل، کتاب مکمل بودن بور را در زمینه فلسفی معاصر با بررسی تقاطع آن با هرمنوتیک پس از هایدگری و همچنین ساختارشکنی دریدی نشان می‌دهد. به طور خاص، هم به شباهت‌های نزدیک و هم به تفاوت‌های بین ایده بور از رابطه «بازیگر و تماشاگر» و مفهوم هرمنوتیکی رابطه بین «تعلق» و «فاصله» اشاره می‌کند.

This book explores the modern physicist Niels Bohr’s philosophical thought, specifically his pivotal idea of complementarity, with a focus on the relation between the roles of what he metaphorically calls “spectators” and “actors.” It seeks to spell out the structural and historical complexity of the idea of complementarity in terms of different modes of the ‘spectator-actor’ relation, showing, in particular, that the reorganization of Bohr’s thought starting from his 1935 debate with Einstein and his collaborators is characterized by an extension of the dynamic conception of complementarity from non-physical contexts to the very field of quantum theory. Further, linked with this analysis, the book situates Bohr’s complementarity in contemporary philosophical context by examining its intersections with post-Heideggerian hermeneutics as well as Derridean deconstruction. Specifically, it points to both the close affinities and the differences between Bohr’s idea of the ‘actor-spectator’ relation and the hermeneutic notion of the relation between “belonging” and “distanciation.”