Nexus of Resilience and Public Policy in a Modern Risk Society

این اولین کتابی است که خط‌مشی عمومی مبتنی بر انعطاف‌پذیری را برای جامعه‌ای با ریسک دائماً در حال تغییر، پیچیده و نامطمئن بیان می‌کند. تمرکز اصلی آن بر عملیاتی کردن تاب‌آوری است، به عنوان مثال، در ترکیب عناصر تاب‌آوری در سیاست‌های عمومی در چارچوب جامعه ریسک مدرن ما. در حالی که ادبیات فراوانی در مورد تاب‌آوری و مدیریت ریسک بلایا وجود دارد، انتشارات کمی وجود دارد که بر این رابطه تمرکز می‌کنند. تاب آوری و سیاست عمومی، که منجر به شکاف بین حوزه های مختلف و سیاست های عمومی برای جوامع تاب آور و مدیریت ریسک بلایا می شود.
در پاسخ، این کتاب آخرین بینش های نظری در مورد سیاست عمومی و انعطاف پذیری و آخرین تحلیل های عملی مطالعات موردی مانند فاجعه توهوکو (زلزله بزرگ ژاپن شرقی) در سال 2011 و طوفان سندی در ساحل شرقی آمریکای شمالی در سال 2012 را ادغام می کند. برای ارائه ابزارهای سیاستی برای جوامع تاب آور آینده و مدیریت ریسک بلایا. موارد اخیر فاجعه نشان می‌دهد که محیط ریسک متغیر، پیچیده و نامطمئن ما به سیاست‌های عمومی مبتنی بر انعطاف‌پذیری بسیار بیشتری از طریق تولید مشترک دانش نسبت به شرایط معمول برای بلایای معمولی نیاز دارد. این کتاب با پیوند دادن زمینه‌های مختلف و خط‌مشی عمومی، یک خط‌مشی عمومی مبتنی بر تاب‌آوری را بیان می‌کند، یعنی ادغام تاب‌آوری در موجودیت‌های مختلف با طراحی و اجرای «پیوندها». اینها شامل پیوندهای ملی به محلی، پیوندهای بین نهادهای مختلف مانند جوامع علمی و تصمیم گیرندگان، و پیوند بین منابع مالی، انسانی و اطلاعاتی است. بنابراین، پیوند تاب آوری و سیاست عمومی ارائه شده در این کتاب با هدف سیاست عمومی بهتر برای رویارویی با جامعه ای در حال تغییر و پیچیده خطر همراه با عدم قطعیت های اساسی در سطوح منطقه ای، ملی و محلی در سراسر جهان است.

This is the first book to articulate resilience-based public policy for a constantly changing, complex, and uncertain risk society. Its primary focus is on operationalizing resilience, i.e., on incorporating elements of resilience in public policy in the context of our modern risk society.While there is a wealth of literature on resilience and disaster risk management, there are few publications that focus on the nexus of resilience and public policy, resulting in gaps between various fields and public policy for resilient societies and disaster risk management.
In response, this book integrates the latest theoretical insights on public policy and resilience and the latest practical analyses of case studies such as the Tohoku Disaster (Great East Japan Earthquake) in 2011 and Hurricane Sandy on the North American East Coast in 2012 to provide policy tools for future resilient societies and disaster risk management. The recent disaster cases illustrate that our changing, complex and uncertain risk environment requires far more resilience-based public policy through co-production of knowledge than is normally required for conventional disasters. By linking various fields and public policy, the book articulates a resilience-based public policy, i.e., the incorporation of resilience into various entities by designing and implementing “linkages.” These include national-to-local linkages, linkages between different entities such as scientific communities and decision makers, and linkages between financial, human, and information resources. Thus, the nexus of resilience and public policy presented in this book aims at better public policy to face a changing and complex risk society, together with fundamental uncertainties at regional, national, and local levels around the world.