New Times: New Families

شکی نیست که جامعه ما جامعه ای است که بر تاج تغییرات اجتماعی و اقتصادی گسترده و عمیق سوار است. شرایط مادی و مناظر اجتماعی که ما از طریق آنها زندگی خود را تجربه می کنیم، به طور فزاینده ای دریایی نامشخص از تغییرات پیش بینی نشده و پیامدهای پنهان است و بسیاری از ما این احساس ناراحت کننده را داریم که از عمق خود خارج شده ایم. طبیعی است که به این تغییر سریع و اساسی با نگرانی پاسخ دهیم، به ویژه زمانی که بسیاری از اصلی‌های ماندگار زندگی ما دچار مشکل شده‌اند. خانواده یکی از این سنگ‌های کلیدی است. خانواده - و زوال آشکار آن - موضوع بسیار مورد توجه است. از هم پاشیدگی ازدواج و سایر روابط، نقش ها و مسئولیت های خانوادگی، بیگانگی فرزندان، حقوق پدربزرگ ها و مادربزرگ ها، جرایم نوجوانان و مصرف مواد مخدر، و پیامدهای عاطفی طلاق، همگی مسائل جاری و عاطفی هستند. تعداد کمی از افراد از این بحث دست نخورده باقی می مانند. تغییراتی که در رابطه با خانواده شاهد آن هستیم، نگران‌کننده‌تر می‌شوند، زیرا ما واژگان محدودی برای بحث و درک تغییرات عمیق داریم - واژگانی که با چارچوب‌های هنجاری و مفروضات کمبود مشخص می‌شود. بسیار آسان است که به تغییرات در ساختار خانواده "سنتی" نگاه کنید و "از هم پاشیدگی"، "انحطاط" و "از دست دادن" را بخوانید. سیاست سرزنش و لفاظی «بازسازی» خیلی سریع دنبال می‌شود. با این حال، با توجه به ماهیت اساسی تغییرات اجتماعی و اقتصادی معاصر، این پاسخ مناسبی نیست.

There can be little doubt that ours is a society riding the crest of vast and profound social and economic change. The material conditions and social landscapes through which we experience our lives are increasingly an unchartered sea of unanticipated shift and hidden consequence and many of us have the unsettling feeling that we are out of our depth. It is natural to respond to this rapid and fundamental change with concern, particularly when many of the enduring keystones of our lives have been problematized. Family is one such keystone. Family-and its apparent decline-is a topic of great interest. The breakdown of marriage and other relationships, family roles and responsibilities, the alienation of children, the rights of grandparents, juvenile crime and drug usage, and the emotional fallout of divorce are all current and emotive issues. Few individuals remain untouched by this debate. The changes we are witnessing in relation to family are made all the more worrisome because we have a limited vocabulary for discussing and understanding profound change-a vocabulary characterized by normative framings and assumptions of deficit. It is very easy to look at the changes in 'traditional' family structure and read 'breakdown', 'decline' and 'loss'. A politics of blame and rhetoric of 'reconstitution' very quickly follows. However, given the fundamental nature of contemporary social and economic change, this is not an adequate response.