New Political Ideas in the Aftermath of the Great War

این مجموعه ویرایش شده تحقیقات جدیدی را در مورد چگونگی شکل‌دهی جنگ بزرگ و پیامدهای آن به تفکر سیاسی در دوره بین‌جنگ در سراسر اروپا ارائه می‌کند. با ارزیابی بازیگران اصلی جنگ و همچنین موارد پیرامونی تر، مشارکت کنندگان تفسیرهای قبلی از رابطه بین کهنه سربازان و فاشیسم را به چالش می کشند و دیدگاه های جدیدی در مورد چگونگی تلاش کهنه سربازان برای ترویج نظم سیاسی و اجتماعی جدید ارائه می دهند. کسانی که تجربه خط مقدم جنگ جهانی اول را داشتند خود را متعهد به ایجاد یک نظم سیاسی و اجتماعی جدید در اروپای جنگ زده کردند که بر اساس تجربه آنها از جنگ و پیامدهای آن شکل گرفته بود. تعدادی از آنها نیاز به نظم جهانی عاری از درگیری های سیاسی و اجتماعی را صدا کردند و کهنه سربازان در سراسر اروپا راه سومی را بین لیبرالیسم سرمایه داری و سوسیالیسم تحت کنترل دولت تصور کردند. با انجام این کار، بسیاری از آنها به سمت جنبش های فاشیستی نوظهور حرکت کردند و در برخی موارد ناخواسته به منادی دیکتاتوری های توتالیتر تبدیل شدند.

This edited collection presents new research on how the Great War and its aftermath shaped political thought in the interwar period across Europe. Assessing the major players of the war as well as more peripheral cases, the contributors challenge previous interpretations of the relationship between veterans and fascism, and provide new perspectives on how veterans tried to promote a new political and social order. Those who had frontline experience of the First World War committed themselves to constructing a new political and social order in war-torn Europe, shaped by their experience of the war and its aftermath. A number of them gave voice to the need for a world order free from political and social conflict, and all over Europe veterans imagined a third way between capitalist liberalism and state-controlled socialism. By doing so, many of them moved towards emerging fascist movements and became, in some case unwillingly, the heralds of totalitarian dictatorships.