New Liberalism: The Political Economy of J.A. Hobson

جان آ. هابسون یکی از اعضای برجسته گروه کوچکی از رادیکال‌های بریتانیایی بود که در اواخر قرن استدلال می‌کردند که کاربرد مداوم ایده‌های لیبرال مستلزم سازمان‌دهی مجدد جوامع سرمایه‌داری در راستای خطوط سوسیالیستی است. آلت در اینجا نشان می دهد که حرکت آنها به سوی سوسیالیسم با احتیاط مشخص شده بود که به میراث لیبرال اجدادشان صدمه نزند و در عین حال پایه ای فلسفی برای ایجاد دولت رفاه، که بر اساس حق و کارآمدی توجیه می شود، فراهم کند.
نویسنده بر دکترین امپریالیسم هابسون و نظریه کم مصرف که بیشتر به آن شهرت دارد تاکید می کند، در حالی که استدلال می کند که دکترین های هابسون کمتر شناخته شده - که نویسنده آن را "نظریه ارگانیک ارزش اضافی" توصیف می کند - ضروری است. قدردانی کامل از انسجام اندیشه هابسون.
آلت تحلیل های هابسون، آدام اسمیت، جی.اس. اسمیت، وبز، تی.اچ. گرین، بوسانکه، مارکس، لنین، کینز و رفقای هابسون L.T. هابهاوس و نقدهای نادیده انگاشته آن دسته از محققان معاصر را که ادعا می کردند کار هابسون پر ارزش، ساده انگارانه و متناقض است را در چشم انداز قرار می دهد.
این مطالعه تحلیلی یکپارچه از زندگی، زمانه ها و اندیشه های عمیق و بدیع ارائه می کند. متفکری که میراث او برای تفکر سوسیال دمکراتیک هنوز به طور کامل مورد قدردانی قرار نگرفته است.

John A. Hobson was a prominent member of a small band of British radicals who argued  around the turn of the century that the consistent application of liberal ideas required the reorganization of capitalist societies along socialist lines. Allett here suggests that their march toward socialism was marked by a caution not overly to damage the liberal heritage of their forefathers and yet to provide a philosophical foundation for the creation of the welfare state, justified on the basis of right and efficiency.
The author emphasizes Hobson’s doctrine of imperialism and the related theory of under-consumption for which he is best known, while arguing that the lesser known of Hobson’s doctrines—which the author describes as the ‘organic theory of surplus value’—is essential to a full appreciation of the coherence of Hobson’s thought.
Allett compares the analyses of Hobson, Adam Smith, J.S. Smith, the Webbs, T.H. Green, Bosanquet, Marx, Lenin, Keynes, and Hobson’s comrade-in-arms L.T. Hobhouse and puts in perspective the dismissive critiques of those contemporary scholars who claimed that Hobson’s work is value-laden, simplistic, and contradictory.
This study presents an integral analysis of the life, times, and thought of a profound and original thinker, whose legacy to social democratic thought has yet to be fully appreciated.