New England Nature: Centuries of Writing on the Wonder and Beauty of the Land

نیوانگلند از زمان تأسیس چهارصد سال پیش، منبعی حیاتی برای نوشتن طبیعت بوده است. شاید این تنوع مناظر بسیار نزدیک به هم یا تلفیق طبیعت و فرهنگ در یک منطقه نسبتاً کوچک و شش ایالتی باشد. شاید این قدرت احیا کننده اکوسیستم در محل استثمارهای مکرر باشد. یا شاید ما به سادگی بیش از همه به رابطه خود با دنیای طبیعی فکر کرده‌ایم.

اگر تمام نوشته‌های متوالی طبیعت پاورقی برای هنری دیوید ثورو باشد، پس نیوانگلند یک ادعای قوی مبنی بر اینکه زادگاه این ژانر است. اما همانطور که شصت مدخل در این گلچین نشان می‌دهد، صداهای منطقه‌ای بسیاری وجود دارند که شگفتی‌ها و زیبایی‌های فضای باز را تمجید می‌کنند، اکولوژی محلی را بررسی می‌کنند، و خواهان پایداری زیست‌محیطی هستند. در بین این پوشش‌ها، نوح وبستر خواستار سرپرستی ما از طبیعت است و لیدیا سیگورنی از آن لذت عالی می‌یابد. جاناتان ادواردز و هلن کلر هر دو معجزه می کنند، در حالی که ساموئل پیترز و مارک تواین شوخ طبعی پیدا می کنند. نویسنده ناتانیل هاثورن مکانی را برای پنهان کردن استعاره های خود کشف می کند، در حالی که جیمز مارس برده شده یک مخفیگاه واقعی را کشف می کند. "شکوه طبیعت فیزیکی"، به عنوان W.E.B. دوبوآ آن را چیزی فراتر از دغدغه‌های روزمره ما می‌نامد و در عین حال چنان به زندگی روزمره ما گره خورده است که نمی‌توانیم از آن فرار کنیم. طبیعت نویسی حس زیبایی، کنجکاوی و اشتیاق به کاوش را در ما پرورش می دهد. ما را به تجربه های عمیق و اولیه ای باز می کند که زندگی را غنی می کند. هر کسی که می‌خواهد رابطه ما با جهان را درک کند باید از اینجا شروع کند.

Since its founding four hundred years ago, New England has been a vital source of nature writing. Maybe it's the diversity of landscapes huddled so close together or the marriage of nature and culture in a relatively small, six-state region. Maybe it's the regenerative powers of the ecosystem in a place of repeated exploitations. Or maybe we have simply been thinking about our relationship with the natural world longer than everyone.

If all successive nature writing is a footnote to Henry David Thoreau, then New England has a strong claim to being the birthplace of the genre. But there are, as the sixty entries in this anthology demonstrate, many other regional voices that extol the wonders and beauty of the outdoors, explore local ecology, and call for environmental sustainability. Between these covers, Noah Webster calls for our stewardship of nature and Lydia Sigourney finds sublime pleasure in it. Jonathan Edwards and Helen Keller both find miracles, while Samuel Peters and Mark Twain find humor. Author Nathaniel Hawthorne discovers a place to hide his metaphors, while the enslaved James Mars discovers an actual hiding place.

Through it all is the apprehension of a profound and lasting splendor, "the glory of physical nature," as W.E.B. Dubois calls it, something beyond our everyday concerns and yet tied so closely to our daily lives that we cannot escape it. Nature writing cultivates our sense of beauty, inflaming curiosity and the passion to explore. It opens us to deep, primal experiences that enrich life. Anyone wanting to understand our relationship with the world must start here.