New Critical Essays on Kurt Vonnegut

کار طنز تیره کورت وونگات به نمادی برای ضد فرهنگ یک نسل تبدیل شد. از اولین رمان او،  Player Piano (1951) تا رمان های مهم دهه 1960 مانند Cat's Cradle (1963) و Slaughterhouse-Five (1969) به بالا پس از موفقیت اخیر مردی بدون کشور (2005)، نوشته ونه گات از نظر تجاری محبوبیت خود را حفظ کرده است و دیدگاهی طنزآمیز و در عین حال خوش بینانه به زندگی مدرن ارائه می دهد. اگرچه بسیاری از نویسندگان همکار ونه‌گات را تحسین می‌کردند - گور ویدال به قول معروف «کورت هرگز کسل‌کننده نبود» را تحسین می‌کردند - نهاد دانشگاهی تمایل دارد درجه‌ای از شک نسبت به اعتبار آثار او را حفظ کند. هدف این مجموعه پویا ارزیابی مجدد موقعیت ونگات به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از توپ ادبیات آمریکا پس از جنگ است.

Kurt Vonnegut’s darkly comic work became a symbol for the counterculture of a generation. From his debut novel,  Player Piano (1951) through seminal 1960’s novels such as Cat’s Cradle (1963) and Slaughterhouse-Five (1969) up to the recent success of A Man Without A Country (2005), Vonnegut’s writing has remained commercially popular, offering a satirical yet optimistic outlook on modern life. Though many fellow writers admired Vonnegut—Gore Vidal famously suggesting that “Kurt was never dull” —the academic establishment has tended to retain a degree of scepticism concerning the validity of his work. This dynamic collection aims to re-evaluate Vonnegut’s position as an integral part of the American post-war cannon of literature.