Neurotoxicology of Insecticides and Pheromones

در طول سه دهه گذشته پیشرفت قابل توجهی در توسعه انواع وسایل شیمیایی برای کنترل آفات حشرات حاصل شده است. تعداد زیادی حشره کش بسیار مؤثر توسعه یافته اند و بسیاری از آنها تا حد زیادی به افزایش بهره وری کشاورزی و ریشه کنی بیماری های منتقل شده توسط ناقلین کمک کرده اند. با این حال، آلودگی محیط زیست ما ناشی از آفت کش های مختلف به یک مشکل جدی تبدیل شده است و تلاش های مختلفی برای توسعه روش های جدیدتر برای کنترل آفات انجام شده است. یکی از رویکردها، تولید حشره کش های جدیدتر است که بدون از دست دادن قدرت حشره کشی خود، آلودگی کمتری به محیط زیست می کنند. رویکرد دیگر، در میان چیزهای دیگر، استفاده از فرمون ها برای کنترل گونه های خاصی از حشرات است. مهم نیست که فرد چه رویکردی را انتخاب کند، درک مکانیسم عملکرد آفت کش ها برای توسعه و استفاده کارآمد از این مواد شیمیایی ضروری است. یکی از ویژگی های مهم مشترک اکثر حشره کش ها و فرمون ها، اثر متقابل آنها با سیستم عصبی است که محل اصلی هدف است. بنابراین مکانیسم های اثر این مواد شیمیایی بر روی سیستم عصبی یکی از حیاتی ترین جنبه ها در سم شناسی آفت کش ها است. در مقایسه با مطالعات شیمیایی و بیوشیمیایی که با متابولیسم آفت کش های مختلف سروکار دارند، مطالعه نوروتوکسیکولوژی به دلایل مختلف تا حد قابل توجهی عقب مانده است. به نظر می رسد عوارض فنی درگیر در آزمایشات عصبی-روتوولوژیک یکی از عوامل مؤثر باشد.

Substantial progress has been made during the past three decades in the development of a variety of chemical means to control insect pests. A large number of highly effective insecticides have been developed, and many of them have contributed to a great extent to increasing agricultural productivity and eradicating diseases transmitted by vectors. However, contamination of our environment caused by various pesticides has become a serious problem, and various attempts have been made to develop newer methods of con­ trolling insect pests. One of the approaches is to develop newer insecticides which cause less contamination of the environment without losing their insecticidal potencies. Another approach, among other things, is to utilize pheromones to control certain species of insects. No matter what approach one may choose, it is imperative to understand the mechanism of action of pesticides for efficient development and utilization of these chemicals. One important feature common to most insecticides and pheromones is their inter­ action with the nervous system which is the main target site. Thus the mechanisms of action of these chemicals on the nervous system represent one of the most critical aspects in pesticide toxicology. In comparison to the chemical and biochemical studies dealing with the metabolism of various pesticides, the study of neurotoxicology has lagged behind to a considerable extent for various reasons. Technical complications involved in neuroto- co logical experiments appear to be one of the contributing factors.