Neurosurgical Applications of Transcranial Doppler Sonography

در سال 1981، فیزیولوژیست و متخصص سایبرنتیک نروژی، Rune Aaslid، دستگاهی ساخت که امکان استفاده از روش سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال را در انسان فراهم کرد. در سال 1983، دکتر آلبرشت هاردرز پروژه کار کردن یک روش بالینی عملی را بر عهده گرفت که به اندازه گیری های غیرتروماتیک سرعت جریان خون در شاخه های بزرگ دایره ویلیس اجازه می داد. این تکنیک اکنون به رقیبی برای روش های مرسوم اندازه گیری همودینامیک داخل جمجمه ای از جمله آنژیوگرافی و روش زنون برای اندازه گیری جریان خون مغزی تبدیل شده است. هاردرز از این فرض که اندازه‌گیری سرعت جریان خون برای تشخیص‌های بالینی مرتبط‌تر از اندازه‌گیری‌های معمول جریان حجم است، نتیجه گرفت. او بر کاربرد بسیار ارزشمند این تکنیک در تشخیص وازواسپاسم مغزی قبل و بعد از جراحی آنوریسم تاکید می کند. تغییرات در سرعت جریان خون اندازه‌گیری شده توسط سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال در بخش‌های عروق فردی دایره ویلیس با توجه به عوامل مختلفی که می‌توانند چنین تغییراتی را تحت تأثیر قرار دهند (گردش خون جانبی در دایره ویلیس، قطر رگ، عروقی) تفسیر می‌شوند. مقاومت، وضعیت کلی قلبی عروقی، فشار جزئی CO شریانی، عوامل خودتنظیمی، موقعیت بدن). بنابراین میزان 2 عارضه مرتبط با آنژیوگرافی کاهش یافته است، زیرا بهترین زمان هم برای آنژیوگرافی و هم برای جراحی قابل تعیین است و معاینات مداوم TCD زمانی را نشان می دهد که بیمار از فاز بحرانی وازواسپاسم مغزی خارج شده است.

In 1981, the Norwegian physiologist and cyberneticist, Rune Aaslid, developed a device which made it possible to apply the transcranial Doppler sonographic technique in man. In 1983, Dr. Albrecht Harders took on the project of working out a clinically practicable method that would allow atraumatic measurements to be made of the blood flow velocity in the large branches ofthe circle of Willis. The technique has now become a competitor of the conventional methods of measuring the intracranial hemodynamics, including angiography and the xenon method of cerebral blood flow measurement. Harders proceeded from the assumption that the measurement of the blood flow velocity is more relevant for clinical diagnoses than the usual volume flow measurements. He stresses the very valuable application of the technique in detecting cerebral vasospasm before and after aneurysm surgery. The changes in the blood flow velocities measured by transcranial Doppler sonography in the individual vessel segments of the circle of Willis are interpreted with respect to the various factors that can effect such changes (collateral circulation in the circle of Willis, diameter of the vessel, vascular resistance, the general cardiovascular situation, arterial partial CO pressure, autoregulatory factors, position of body). The rate of 2 complications associated with angiography has thus been reduced, since the best time both for angiography and for surgery can be determined, and continuous TCD examinations show when the patient is out of a critical phase of cerebral vasospasm.