Neuronal Development

مطالعات سیستم‌های ساده و نوظهور برای درک فرآیندهایی که توسط یک سیستم در حال توسعه آشکار می‌شود، و درک کامل‌تر اساس پیچیدگی ساختارهای کاملاً شکل‌گرفته انجام شده است. سیستم عصبی مدت‌هاست که به‌ویژه برای چنین مطالعاتی مورد توجه قرار گرفته است، زیرا به‌دلیل شناسایی اولیه بسیاری از حالت‌های کاملاً متمایز توسط سلول‌های عصبی با مورفولوژی‌های مختلف به نمایش گذاشته می‌شوند. مطالعات تشریحی نشان می‌دهد که یک سلول کبدی ممکن است بسیار شبیه به دیگری باشد، اما نشان می‌دهد که نورون‌ها در انواع مختلفی از اشکال قابل توجه هستند. این تنوع در سطح تشریحی مشابهتهایی در سطوح فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دارد. مشخص کردن فنوتیپ های سلولی مختلف نورون ها به طور فزاینده ای آسان می شود. تکرارپذیری بیان این فنوتیپ ها ممکن است تا حدی به دلیل ویژگی و قابلیت اطمینانی باشد که نورون ها با آن اتصالات را تشکیل می دهند، و به توصیف دقیق اولین ظهور و توسعه بیشتر ویژگی های متمایز نورون های منفرد از سلول های پیش ساز نسبتاً تمایز نیافته اجازه داده است. . این نشان دهنده پیشرفت بزرگی نسبت به دانش ما از رشد در سطح بافت ها است و تعریف و پاسخگویی به سؤالات مربوط به مکانیسم های مولکولی زیربنایی را امکان پذیر می کند. مرکز اصلی این پیشرفت ها این است که به وضوح تشخیص داده شود که هیچ بهترین آمادگی برای مطالعه رشد عصبی وجود ندارد. علاوه بر این، آشکار شده است که هیچ تکنیک واحدی نمی تواند همه آنچه را که می خواهیم بدانیم به ما بگوید.

Studies of simple and emerging systems have been undertaken to un­ derstand the processes by which a developing system unfolds, and to understand more completely the basis of the complexity of the fully formed structures. The nervous system has long been particularly in­ triguing for such studies, because of the early recognition of a multitude of distinctly differentiated states exhibited by nerve cells with different morphologies. Anatomical studies suggest that one liver cell may be very like another, but indicate that neurons come in a remarkable di­ versity of forms. This diversity at the anatomical level has parallels at the physiological and biochemical levels. It is becoming increasingly easy to characterize the different cellular phenotypes of neurons. The repeatability with which these phenotypes are expressed may account in part for the specificity and reliability with which neurons form con­ nections, and it has allowed precise description of the first appearance and further development of the differentiated characteristics of individ­ ual neurons from relatively undifferentiated precursor cells. This rep­ resents a major advance over our knowledge of development at the level of tissues, and makes it feasible to define and address questions about the underlying molecular mechanisms involved. Central to these advances has been the clear recognition that there is no single best preparation for the study of neuronal development. Furthermore, it has become evident that no single technique can tell us all we want to know.