Neurologische Untersuchung und Diagnostik im Kindesalter

تاریخ رشد فرد، تاریخ رشد فردیت از هر نظر است. KARL ERNST VON BAER رشته مغز و اعصاب اطفال در خطر تجزیه شدن به بسیاری از حوزه های تجربی و از بین رفتن ارزش بالینی آن است. این به دلیل این واقعیت است که نتایج عصبی فیزیولوژیکی متعددی از آزمایش‌های حیوانی به کودکان و نوزادان نیز منتقل شده است، زیرا رفتار آنها به‌ویژه به نظر می‌رسد موضوع خوبی برای بررسی رفلکس‌ها باشد. با این حال، این به هیچ وجه عصب شناسی بالینی کودکان را خسته نمی کند، و بنابراین من تلاش کرده ام تا دانش موجود در آنجا را خلاصه و منتشر کنم. من همچنین با آسیب شناسی مغز سروکار داشته ام، زیرا به نظر من ضروری است که یافته های آن در دوران کودکی به کار گرفته شود و به افزایش واقعی دانش تشخیصی کمک کند. به طور کلی، من از سطوح عملکردی که به سن مربوطه اختصاص داده شده اند شروع کردم و عملکردهای غیرمرتبط با عملکرد را به آنها مرتبط کردم. به این ترتیب، یک طرح عصبی تقریبی از رفتار واقعی کودک به وجود می آید که می تواند به عنوان راهنما مورد استفاده قرار گیرد و به گروه های سنی مختلف اجازه می دهد تا در روند بیماری فعلی طبقه بندی شوند.

Die Entwicklungsgeschichte des Indivi­ duums ist die Geschichte der wachsenden Individualität in jeglicher Beziehung. KARL ERNST VON BAER Das Gebiet der Kinderneurologie droht in viele experimentelle Teil­ bereiche zu zerfallen und seines klinischen Wertes entkleidet zu werden. Dies liegt daran, daß zahlreiche neurophysiologische Ergebnisse von Tier­ versuchen auch auf das Kind und den Säugling übertragen worden sind, da besonders letzterer in seinem Verhalten ein gutes Untersuchungsobjekt für Reflexe zu sein schien. Damit ist aber keineswegs die klinische Neurologie des Kindesalters er­ schöpft, und ich habe mich daher bemüht, die dort vorhandenen Erkennt­ nisse zusammenzufassen und zu veröffentlichen. Ich bin dabei auch auf die Hirnpathologie eingegangen, da es mir wesentlich erscheint, daß ihre Er­ kenntnisse gerade im Kindesalter angewendet werden können und zu einer echten Vermehrung des diagnostischen Wissens beitragen. Ich bin allgemein von den Leistungsstufen, welche dem jeweiligen Alter zugeordnet sind, aus­ gegangen und habe daran die nicht leistungsgebundenen Funktionen ge­ knüpft. So kommt ein annäherndes neurologisches Schema des tatsächlichen Verhaltens des Kindes zustande, wonach man sich richten kann und welches jeweils erlaubt, die verschiedenen Altersstufen in den aktuellen Krankheits­ prozeß einzuordnen.