Nervöse Belastung bei industrieller Arbeit unter Zeitdruck

در یک گزارش تحقیقاتی قبلی، ما (GRAF، PIRTKIEN، RUTEN FRANZ و ULiCH [17]) در مورد استرس عصبی که بر افرادی که در شب کار می‌کنند و در نوبت کاری کار می‌کنند، گزارش دادیم. در آن زمان می توان نشان داد که علت این شکل خاص از استرس را باید به عنوان اختلاف بین تناوب روزانه کنترل شده درون زا در عملکردهای فیزیولوژیکی و زمان مورد نیاز کار دانست. فشار عصبی کار شبانه و شیفتی بر این واقعیت استوار است که هیچ هماهنگی در دوره 24 ساعته عملکردهای بدن در این شرایط وجود ندارد، زیرا این شرایط تعیین کننده برای دوره روزانه عملکردهای فیزیولوژیکی در انسان است: آگاهی از زمان و تماس اجتماعی [1،27] را نمی توان در طول شب و نوبت کاری تغییر داد. به همین دلیل هیچ هماهنگی بین زمان‌بندی نیازهای کاری و چرخه روزانه عملکردهای فیزیولوژیکی وجود ندارد. در عوض، کارگر مجبور است با توسل به ذخایر عملیاتی، یک افزایش اساساً ارادی در تمایل فیزیولوژیکی برای انجام کار انجام دهد تا بتواند نیازهای کاری را که لزوماً نسبت به تمایل فعلی او برای انجام کار بیش از حد است، به ویژه انجام دهد. هنگام کار در شب هنگامی که فردی که در کار چرخه ای کار می کند مجبور می شود با چرخه کاری سفت و سخت یک نوار نقاله برخورد کند، فرآیند مشابهی می تواند درگیر شود. در چندین نشریه قبلی، یکی از ما (GRAF [9،10، 11، 12، 13، 16]) نشان داده است که این مشکل نه تنها با کار مبتنی بر ساعت رخ می دهد، بلکه می تواند با کار رایگان، به ویژه با تکه تکه شدن، رخ دهد.

In einem früheren Forschungsbericht haben wir (GRAF, PIRTKIEN, RUTEN­ FRANZ und ULiCH [17]) über nervöse Belastungen berichtet, die den arbeitenden Menschen bei Nacht- und Schichtarbeit betreffen. Damals konnte gezeigt werden, daß als Ursache dieser speziellen Belastungsform die Diskrepanz zwischen der endogen gesteuerten Tagesperiodik physiologischer Funktionen und der zeitlichen Lage von Arbeitsanforderungen angesehen werden muß. Die nervöse Belastung von Nacht- und Schichtarbeit liegt darum in der Tat­ sache begründet, daß es eine Angleichung der 24-Stunden-Periodik von Körper­ funktionen unter diesen Bedingungen nicht gibt, da die entscheidenden Zeitgeber für die Tagesperiodik physiologischer Funktionen beim Menschen: Zeitbewußt­ sein und sozialer Kontakt [1,27] bei Nacht- und Schichtarbeit nicht geändert werden können. Aus diesem Grunde findet keine Synchronisation zwischen zeitlicher Lage der Arbeitsanforderungen und dem Tagesgang der physiologischen Funktionen statt. Der Arbeiter ist vielmehr gezwungen, durch Rückgriffe auf Einsatzreserven eine im wesentlichen durch Willenseinflüsse gesteuerte Anhebung der physio­ logischen Leistungsbereitschaft zu vollziehen, um den - vor allem bei Nacht­ arbeit - relativ zu seiner momentanen Leistungsbereitschaft notwendigerweise überhöhten Arbeitsanforderungen entsprechen zu können. Ein ähnlicher Vorgang kann mit im Spiel sein, wenn der arbeitende Mensch bei taktgebundener Arbeit gezwungen ist, sich mit dem starren Arbeitstakt eines Bandes auseinanderzusetzen. In mehreren vorausgegangenen Veröffentlichungen hat der eine von uns (GRAF [9,10, 11, 12, 13, 16]) gezeigt, daß diese Problematik nicht nur bei taktgebundener Arbeit auftritt, sondern auch bei freier Arbeit, insbesondere bei Akkordarbeit, vorkommen kann.