National Intellectual Capital: A Comparison of 40 Countries

در دهه گذشته، دارایی های دانش و سرمایه فکری توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است، نه تنها از سوی دانشگاهیان و مدیران عامل، بلکه از سوی سیاست گذاران ملی. تا به امروز، بیشتر مطالعات سرمایه فکری در سطح سازمانی، با تاکید بر توضیح نقش "دارایی های نامشهود" به عنوان یک تمایز بین ارزش حسابداری و ارزش بازار به عنوان منبع احتمالی مزیت رقابتی شرکت، متمرکز شده است. اخیراً، پیشگامان این حوزه، از جمله نویسندگان این کتاب، با هدف مقایسه شاخص‌های سرمایه فکری در سطح ملی یا منطقه‌ای، شروع به استفاده از این روش‌شناسی در حوزه وسیع‌تری کرده‌اند. در نتیجه، تعداد فزاینده‌ای از سازمان‌ها و محققان جهانی مأمور بررسی این موضوع مهم ملی آینده‌محور می‌شوند. با این حال، ارتباط بین ارزش دارایی‌های نامشهود و نحوه تعیین کمیت یا معیار آن هنوز ضعیف است، نه اینکه به راحتی توسط یک فرد غیرمستقیم برای هدایت تصمیم‌گیری بهتر درک شود. با این باور که اعداد صحبت می کنند و آمار اطلاعات ارزشمندی را پنهان می کنند، این کتاب در خدمت ارائه یافته های پژوهشی نویسندگان است که شامل 14 سال (1995-2008) اطلاعات سرمایه فکری، شامل سرمایه انسانی، سرمایه بازار، سرمایه فرآیند، سرمایه تجدید، و سرمایه مالی برای 40 کشور. سه فصل آخر فراتر از تحلیل عوامل سرمایه فکری جاری است و ابزارهای عملی برای راه اندازی ابتکارات در سطح ملی ارائه می کند. این کتاب به عنوان یک منبع ضروری برای محققان، سیاست‌گذاران و رهبران کسب‌وکار مرتبط با مسائل رشد اقتصادی و رقابت، نوآوری و ایجاد کسب‌وکار است.

Over the past decade, knowledge assets and intellectual capital have been attracting an increasing amount of attention, not only from academics and CEOs, but also from national policy makers. To date, most studies of intellectual capital have focused at the organizational level, with an emphasis on explaining the role of “intangible assets” as a differentiator between accounting value and market value as a possible source of corporate competitive advantage. More recently, pioneers in the field, including the authors of this book, have begun to apply these methodologies to a broader scope, with the objective of comparing the intellectual capital indices at the national or regional level. As a result, an increasing number of world organizations and researchers are commissioned to investigate this future-oriented crucial national issue. Yet, the linkage between the value of intangible assets and how to quantify or benchmark it is still tenuous, not to mention easily misunderstood by a layman for guiding better decision making. With the belief that numbers talk and statistics hide valuable information, this book serves to present the authors’ research findings, covering 14 years (1995-2008) of intellectual capital information, comprised of human capital, market capital, process capital, renewal capital, and financial capital for 40 countries. The last three chapters go beyond analysis of current intellectual capital factors, and present practical tools for launching initiatives at the national level. The book will serve as an essential resource for researchers, policy makers, and business leaders concerned with issues of economic growth and competitiveness, innovation, and business creation.