Mythos als Schicksal: Was konstitutiert die Verfassung?

دولت حقوقی و تشریعی مدرن، بیانی از شکل‌دهی عقلانی جهان از روح عقل روشنگرانه است. این بخشی از تصویر آنها از خود است که اسطوره را با آرم ها و آیین ها را با فرآیندهای عقلانی جایگزین کنند. دولت مشروطه خود را مبتنی بر عقلانیت می بیند و در گفتمان های عقلانی فقهی و علمی در حال توسعه است. اما اعتقاد به اسطوره زدایی از دولت و قانون اساسی خود یک افسانه است. زیرا اسطوره چیزی را به دست می دهد که عقلانیت قادر به انجام آن نیست: ارضای میل انسان به معنا از طریق روایات. اگرچه اسطوره ها فقط امکان های فکری هستند، اما واقعیت های هستی را ایجاد می کنند. یک دکترین نظم سیاسی نمی تواند و نباید واقعیت قدرتمند خود را نادیده بگیرد. هدف این گلچین ردیابی ابعاد و مفاهیم اسطوره ای دولت، ملت و قانون اساسی است.

Der moderne Rechts- und Gesetzgebungsstaat ist Ausdruck rationaler Gestaltung der Welt aus dem Geiste aufgeklärter Vernunft. Zu deren Selbstverständnis gehört es, Mythos durch Logos und Rituale durch rationale Verfahren zu ersetzen. So versteht sich der Verfassungsstaat als auf Rationalität gegründet und sich in rationalen Diskursen der Rechtsprechung und Wissenschaft entfaltend. Doch der Glaube an die Entmythologisierung von Staat und Verfassung ist selbst ein Mythos. Denn der Mythos gibt, was Rationalität nicht vermag: den Willen des Menschen zum Sinn durch Erzählungen zu befriedigen. Mythen sind zwar nur Möglichkeiten des Denkens, schaffen aber die Wirklichkeiten des Seins. Eine Lehre der politischen Ordnung kann und darf daher ihre wirkmächtige Realität nicht ignorieren. Den mythischen Dimensionen und Implikationen von Staat, Nation und Verfassung nachzuspüren, ist Anliegen dieses Sammelbandes.