My First Thirty Years: A Memoir

\"سی سال پیش، من در شکم زنی دراز کشیدم که در یک عمل جنسی تجاوز جنسی حامله شده بودم، در دوران بارداری توسط یک مادر ناخواسته و سرکش حمل می‌شد و سرانجام از شکم بیرون آمد. در خانواده‌ای که اعضایش را تحقیر یا ترحم می‌کردم عذاب می‌کشیدم و با افرادی که هرگز نباید انتخاب می‌کردم معاشرت می‌کردم.»

کمی پس از انتشار آن در سال 1925، خاطرات فمینیستی وحشیانه‌ای شیوای گرترود بیزلی ممنوع شد و خودش در شرایط مرموز ناپدید شد. اگرچه برتراند راسل، برنده جایزه نوبل بریتانیا، سی سال اول من را «راست، که غیرقانونی است» نامید و لری مک مورتری آن را بهترین کتاب تگزاسی دوران خود خواند، سخنان بیزلی تقریباً برای یک قرن - تا به حال - غیرقابل دسترس بوده است. /p>

بیزلی یکی از بی‌رحمانه‌ترین و صادقانه‌ترین خاطرات تاریخی دوران بلوغ نوشته شده را نوشت، خاطراتی که تصورات عاشقانه را درباره زندگی زنان مرزی در آغاز قرن بیستم از بین می‌برد. مادر و خواهرانش با شهامت شی گرایی مردانه و حقارت فقر را تحمل کردند، و اگر هیچ کنترلی بر آینده خود نداشتند. بیزلی با وحشیگری مشخص، زندگی وابسته را رد کرد، در تحصیل ادامه داد و ابتدا معلم، سپس مدیر، سپس مربی کالج و در نهایت یک خبرنگار خارجی شد.

در طول مسیر، بیزلی تبدیل به یک معلم شد. یک فعال سرسخت برای حقوق زنان، سوسیالیسم و ​​آموزش جنسی، که او آن را کلیدی برای بازگرداندن استقلال بدن به زنانی مانند کسانی که با آنها بزرگ شده می‌داند. او از شخصیت‌های اقتدار هراسی ندارد، اما مخفیانه از منشأ خود شرمنده است و آرزوی دوست داشته شدن دارد. اولین سی سالگی من عمیقاً انسانی و به‌طور تکان‌دهنده‌ای صادقانه است، فریاد متمادی که به قیمت کار نویسنده و آزادی او تمام شد.

داستان او شایسته شنیدن است.

برای ستایش اولین سی سالگی من:

\"برای تقریباً یک قرن در محافل ادبی تگزاس، خاطرات گرترود بیزلی در سال 1925 بیشتر یک افسانه بود تا یک کتاب... تاریخ درهم تنیده اولین سی سالگی من. و سرنوشت وحشتناک شخصی بیزلی، مطالعات موردی در مورد رفتار بی رحمانه جامعه با زنان عصر خود هستند که به حقایق غیرقابل بیان اجتماعی گوش می دهند. انتشار مجدد این خاطرات در این ماه، که آن را برای اولین بار در 96 سال به طور گسترده در دسترس قرار می دهد، طولانی است. این یک هدیه غنی به کانون ادبی تگزاس است.\"—ماهنامه تگزاس

\"همه ما باید به اندازه گرترود بیزلی نسبت به ارزش خودمان خشن، پر سر و صدا و متقاعد باشیم. بود. این داستان یک زن به‌طور موجه عصبانی که جلوتر از دنیایی که در آن زندگی می‌کرد زندگی می‌کرد امروز عمیقاً طنین‌انداز خواهد شد.»—ثریا کمالی، فعال و نویسنده برنده جایزه Rage Becomes Her: The Power of Women's Anger

\"خاطرات 1925 گرترود بیزلی بازوی خواننده را می گیرد و محکم می گیرد و با صدایی قانع کننده صحبت می کند که انگار همین امروز صبح قلمش را زمین گذاشته است. بیزلی فمینیست، سوسیالیست و ناظر دقیق خود و جهان اطرافش، داستان هایی را به ما می دهد که هزینه های فقر و زن بودن را روشن می کند. خواندن اولین سی سالگی من، مکالمه با ذهنی خارق‌العاده است.» - آن گاردینر پرکینز، نویسنده کتاب ییل به زنان نیاز دارد

"Thirty years ago, I lay in the womb of a woman, conceived in a sexual act of rape, being carried during the prenatal period by an unwilling and rebellious mother, finally bursting from the womb only to be tormented in a family whose members I despised or pitied, and brought into association with people whom I should never have chosen."

Shortly after its 1925 publication, Gertrude Beasley's ferociously eloquent feminist memoir was banned and she herself disappeared under mysterious circumstances. Though British Nobel Prize winner Bertrand Russell called My First Thirty Years "truthful, which is illegal" and Larry McMurtry pronounced it the finest Texas book of its era, Beasley's words have been all but inaccessible for almost a century—until now.

Beasley penned one of the most brutally honest coming-of-age historical memoirs ever written, one which strips away romantic notions about frontier women's lives at the turn of the 20th century. Her mother and sisters braved male objectification and the indignities of poverty, with little if any control over their futures. With characteristic ferocity, Beasley rejected a life of dependence, persisting in her studies and becoming first a teacher, then a principal, then a college instructor, and finally a foreign correspondent.

Along the way, Beasley becomes a strident activist for women's rights, socialism, and sex education, which she sees as key to restoring bodily autonomy to women like those she grew up with. She is undaunted by authority figures but secretly ashamed of her origins and yearns to be loved. My First Thirty Years is profoundly human and shockingly candid, a rallying cry that cost its author her career and her freedom.

Her story deserves to be heard.

Praise for My First Thirty Years:

"For almost a century in Texas literary circles, Gertrude Beasley's 1925 memoir has been more a legend than a book... The tangled history of My First Thirty Years, and Beasley's horrific personal fate, are case studies in society's merciless treatment of women of her era who gave voice to socially unspeakable truths. The memoir's republication this month, which makes it widely available for the first time in 96 years, is a long-overdue moment of reckoning. It's also a rich gift to the Texas literary canon."—Texas Monthly

"We should all be as fierce, loud, and convinced of our own self-worth as Gertrude Beasley was. This story of a justifiably angry woman living ahead of the world she lived in will resonate deeply today."—Soraya Chemaly, activist and award-winning author of Rage Becomes Her: The Power of Women's Anger

"Gertrude Beasley's 1925 memoir grabs the reader by the arm and holds tight, speaking with a voice as compelling as if she had just put down her pen this morning. Feminist, socialist, and acute observer of both herself and the world around her, Beasley gives us stories that illuminate the costs of poverty and of being a woman. To read My First Thirty Years is to be in conversation with an extraordinary mind."—Anne Gardiner Perkins, author of Yale Needs Women