Musings on the Meno

هدف این کتاب ارائه ترجمه جدیدی از M eno افلاطون همراه با مجموعه ای از مطالعات در مورد استدلال فلسفی آن در پرتو ادبیات ثانویه اخیر است. ترجمه من عمدتاً بر اساس متن کلاسیک آکسفورد است. III. در ارتباط با این، من به طور گسترده از R.S. منوی افلاطون بلوک (انتشارات دانشگاه کم بریج، 1964). در مکان‌های مهم دیالوگ، من همچنین از گورجیاس، منون (متن بوده) اثر A. Croiset مشورت کرده‌ام. بدهی من یا دو منبع دیگر به وضوح ثابت خواهد بود. آنها E.S. منو افلاطون تامپسون (لندن، مک میلان 1901)، و سنت جورج استاک بانوی افلاطون (انتشارات آکسفورد کلارندون، 1894). یکی از بزرگترین مشکلاتی که مترجم با آن مواجه است، دستیابی به تعادل بین دقت و ظرافت است. ترجمه های تحت اللفظی به احتمال زیاد دقیق تر هستند، اما، افسوس، آنها نیز تمایل دارند کسل کننده تر باشند. ترجمه‌های رایگان با خطری برعکس، پرداختن به ظرافت و سرزندگی با سکه نادرستی مواجه هستند. مانع دیگر، برای مترجم دیالوگ افلاطونی، چالش حفظ الگوی گفتگو و حرکت سریع بحث است. در جایی که مبادلات کوتاه هستند، این کار آسان‌تر است، اما در جایی که سقراط تا حدودی طولانی‌تر می‌شود، بسیار دشوارتر است.

The objectives of this book are to provide a new translation of Plato's M eno together with a series of studies on its philcisophical argument in the light of recent secondary literature. My translation is based mainly on the Oxford Classical Text, 1. Burnet's Platonis Opera (Oxford Clarendon Press 1900) Vol. III. In conjunction with this I have made extensive use of R.S. Bluck's Plato's Meno (Cam­ bridge University Press, 1964). At critical places in the dialogue I have also consulted A. Croiset's Gorgias, Menon (Bude text). My debt ~o two other sources will be clearly in evidence. They are E.S. Thompson's Plato's Meno (London, MacMillan 1901), and St. George Stock's The Meno of Plato (Oxford Clarendon Press, 1894). One of the greatest difficulties facing a translator is to achieve a balance between accuracy and elegance. Literal translations are more likely to be accurate, but, alas, they also tend to be duller. Free translations run into the opposite danger of paying for elegance and liveliness with the coin of inaccuracy. Another hurdle, for a translator of a Platonic dialogue, is posed by the challenge to maintain the conversational pattern and fast­ moving character of the discussion. This is easier where the exchang~s are short, but much more difficult where Socrates gets somewhat long-winded.