More Than Two to Tango: Argentine Tango Immigrants in New York City

دنیای تانگو آرژانتینی نمای پر زرق و برقی از موسیقی و حرکت را ارائه می دهد. با این حال، هنرمندان مهاجری که معیشتشان به صنعت تانگوی ایالات متحده وابسته است، فراتر از شخصیت‌های عمومی مرموزشان توجه چندانی نمی‌شود. بیش از دو تا تانگو پرتره ای دقیق از مهاجران آرژانتینی را ارائه می دهد که تانگو برای آنها هم یک هنر و هم وسیله ای برای بقا است.
 
بر اساس گروهی بسیار قابل مشاهده از اجراکنندگان در تقریباً دیده می شود. جمعیت پنهان آرژانتینی ها در ایالات متحده، بیش از دو تا تانگو به سوالات گسترده تری در مورد نقش مطالعه نشده وب های غیررسمی در زمینه سرگرمی می پردازد. آناهی ویلادریچ از طریق صدای نسل های اولیه مهاجران و آخرین موج تازه واردان، چگونگی استفاده رقصندگان، نوازندگان و خوانندگان از شبکه های اجتماعی پیچیده خود را برای زنده ماندن به عنوان هنرمند و مهاجر بررسی می کند. او جامعه‌ای متنوع را نشان می‌دهد که مسائل مربوط به هویت، طبقه و نژاد را در حال مبارزه با نگرانی‌های عملی، مانند هزینه‌های بالای زندگی در شهر نیویورک و مراقبت‌های بهداشتی مقرون‌به‌صرفه نشان می‌دهد. پس زمینه ای برای درک مسیر حرکت نوازندگان تانگو، و Viladrich از این پایه ها برای کشف جبهه متحد فعلی خود استفاده می کند تا تانگو را به عنوان بیان "معتبر" خود نگه دارد. با این حال، پیوندهای اجتماعی نوشدارویی برای مهاجران در حال مبارزه نیست. حتی وقتی بیش از دو نفر به تانگواین تصور را ارائه می دهد که هر فرد واقعاً با سفرهای خود در سراسر جهان متحول می شود، پرتره های گلگون هنرمندان آرژانتینی تانگو را با کشف این که چگونه نمایش های پر زرق و برق آنها دشواری های خود را پنهان می کنند به چالش می کشد. کسب درآمد در صنعت سرگرمی جهانی. در پایان، پرتره مسیرهای شغلی متنوع نوازندگان تانگو آرژانتینی به درک بیشتر ما از اینکه چه کسی ممکن است به "رویای آمریکایی" برسد کمک می کند و معنای آن را برای هنرمندان تانگو دوباره تعریف می کند.

The world of Argentine tango presents a glamorous façade of music and movement. Yet the immigrant artists whose livelihoods depend on the US tango industry receive little attention beyond their enigmatic public personas. More Than Two to Tango offers a detailed portrait of Argentine immigrants for whom tango is both an art form and a means of survival.
 
Based on a highly visible group of performers within the almost hidden population of Argentines in the United States, More than Two to Tango addresses broader questions on the understudied role of informal webs in the entertainment field. Through the voices of both early generations of immigrants and the latest wave of newcomers, Anahí Viladrich explores how the dancers, musicians, and singers utilize their complex social networks to survive as artists and immigrants. She reveals a diverse community navigating issues of identity, class, and race as they struggle with practical concerns, such as the high cost of living in New York City and affordable health care.
 
Argentina’s social history serves as the compelling backdrop for understanding the trajectory of tango performers, and Viladrich uses these foundations to explore their current unified front to keep tango as their own “authentic” expression. Yet social ties are no panacea for struggling immigrants. Even as More Than Two to Tango offers the notion that each person is truly conceived and transformed by their journeys around the globe, it challenges rosy portraits of Argentine tango artists by uncovering how their glamorous representations veil their difficulties to make ends meet in the global entertainment industry. In the end, the portrait of Argentine tango performers’ diverse career paths contributes to our larger understanding of who may attain the “American Dream,” and redefines what that means for tango artists.