Monograph of the Gonostomatidae and Kahliellidae (Ciliophora, Hypotricha)

تک نگاری حاضر چهارمین مجلد از شش جلد است که هیپوتریکا، گروه عمده ای از اسپیروتریک ها را بررسی می کند. این کتاب در مورد Gonostomatidae، Kahliellidae، و برخی از گونه های با موقعیت ناشناخته در hypotrichs است.

Gonostomum قبلا در Oxytrichidae به اشتباه طبقه بندی شده بود، زیرا نوع گونه Gonostomum affine اساساً دارای یک الگوی 18 حلقه‌ای است که در اکسی‌تریکیدها غالب است. یک فرضیه جدید، با در نظر گرفتن داده های مولکولی، فرض می کند که این الگوی 18 دایره ای در آخرین جد مشترک هیپوتریک ها تکامل یافته است و بنابراین در سراسر درخت Hypotricha ظاهر می شود. الگوی جنبشی ساده پشتی، که تنها از سه جنبش دوقطبی پشتی تشکیل شده است، و تجزیه و تحلیل توالی ژنی قویاً نشان می دهد که Gonostomum نسبتاً در اوایل درخت فیلوژنتیک منشعب می شود. بنابراین، Gonostomatidae، که قبلاً با اکسی‌تریشیدها مترادف می‌شد، مجدداً فعال می‌شوند تا جنس نام‌بردار و سایر جنس‌ها (به عنوان مثال، Paragonostomum، Wallackia، Cladotricha< /i>) که دارای دستگاه دهانی گونوستوماتید هستند. Kahliellidae یک گروه نسبتا مبهم هستند که عمدتاً از طریق حفظ بخش‌هایی از زیربنای والدین تعریف می‌شوند. کاهلیلیدهای مقدماتی، علاوه بر نوع نامدار، جنس Kahliella، جنس هایی مانند Parakahliella و آویز آفریقایی آن Afrokahliella یا یکنواخت را شامل می شود. Engelmanniella. در مجموع 68 گونه پراکنده در 21 جنس و زیرجنس تجدید نظر شده است. همانند مجلدهای قبلی، تقریباً تمام داده‌های ریخت‌شناسی، ریخت‌شناسی، مولکولی، جانداران و اکولوژیکی، که در تقریباً 700 مقاله پراکنده شده‌اند، گردآوری شده‌اند تا چهار جلد (Oxytrichidae، Urostyloidea، Amphisiellidae و Trachelostylidae، Gonostomatidae و Kahlie را به تفصیل ارائه دهند). زیست شناسی تقریباً 500 گونه هیپوتریک این مجموعه یک مرور کلی به روز درباره این تاکسون بسیار جالب از مژک داران اسپیروتریک است که عمدتاً خطاب به طبقه شناسان، زیست شناسان سلولی، بوم شناسان، زیست شناسان مولکولی و پزشکان است.

The present monograph is the fourth of six volumes which review the Hypotricha, a major group of the spirotrichs. The book is about the Gonostomatidae, the Kahliellidae, and some taxa of unknown position in the hypotrichs.

Gonostomum was previously misclassified in the Oxytrichidae because its type species Gonostomum affine has basically an 18-cirri pattern, which is dominant in the oxytrichids. A new hypothesis, considering also molecular data, postulates that this 18-cirri pattern evolved in the last common ancestor of the hypotrichs and therefore it appears throughout the Hypotricha tree. The simple dorsal kinety pattern, composed of only three bipolar dorsal kineties, and gene sequence analyses strongly suggest that Gonostomum branches off rather early in the phylogenetic tree. Thus, the Gonostomatidae, previously synonymised with the oxytrichids, are reactivated to include the name-bearing type genus and other genera (e.g., Paragonostomum, Wallackia, Cladotricha) which have the characteristic gonostomatid oral apparatus. The Kahliellidae are a rather vague group mainly defined via the preservation of parts of the parental infraciliature. The kahliellids preliminary comprise, besides the name-bearing type genus Kahliella, genera such as Parakahliella and its African pendant Afrokahliella or the monotypic Engelmanniella. In total 68 species distributed in 21 genera and subgenera are revised. As in the previous volumes almost all morphological, morphogenetic, molecular, faunistic, and ecological data, scattered in almost 700 papers, are compiled so that the four volumes (Oxytrichidae, Urostyloidea, Amphisiellidae and Trachelostylidae, Gonostomatidae and Kahliellida) provide a detailed insight into the biology of almost 500 species of hypotrichs. The series is an up-to-date overview about this highly interesting taxon of spirotrichous ciliates mainly addressed to taxonomists, cell biologists, ecologists, molecular biologists, and practitioners.