Money Talks: Speech, Economic Power, and the Values of Democracy

بسیاری استدلال کرده اند که پول نرم و منافع خاص سیستم انتخاباتی آمریکا را نابود می کند. با این حال، درخواست روشن برای اصلاحات مالی مبارزات انتخاباتی تنها به این باور عمومی‌تر اشاره می‌کند که پول و قدرت اقتصادی تأثیر فاجعه‌باری بر آزادی بیان و دموکراسی آمریکایی دارد. این استدلال می‌گوید که منابع اولیه ارتباطات کشور به طور فزاینده‌ای توسط امپراتوری‌های شرکت‌های بزرگ کنترل می‌شوند که انگیزه اصلی یا حتی انحصاری آنها حداکثر کردن سود است. و این مجموعه‌ها نباید از حمایت قانونی مشابهی برخوردار شوند که مثلاً یک معترض منفرد.

با این حال، نه هزینه‌کردن پول برای اهداف بیانی و نه انگیزه اساسی حداکثر کردن سود، ارزش‌های تقویت‌شده را کاهش نمی‌دهد. مارتین اچ. ردیش ادعا می کند که چنین فعالیتی وجود دارد. در واقع، با توجه به واقعیت‌های اقتصادی مدرن که حکم می‌کند بیان مؤثر عملاً مستلزم صرف سرمایه است، هرگونه محدودیت چنین سرمایه‌ای برای اهداف بیانی لزوماً مجموع بیان موجود را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، ردیش در اینجا نشان می‌دهد، انگیزه اساسی کسانی که می‌خواهند بیان شرکت‌ها را محدود کنند، مخالفت با ماهیت دیدگاه‌هایی است که بیان می‌کنند.

رو در رویارویی با یکی از گاوهای مقدس سیاست اصلاح‌طلب آمریکا، مارتین، اچ. ردیش در اینجا بار دیگر به شهرت خود به عنوان یکی از اصیل ترین و متضادترین ذهن های حقوقی آمریکا عمل می کند.

Many have argued that soft money and special interests are destroying the American electoral system. And yet the clarion call for campaign finance reform only touches on the more general belief that money and economic power have a disastrous impact on both free expression and American democracy. The nation's primary sources of communication, the argument goes, are increasingly controlled by vast corporate empires whose primary, or even exclusive motive is the maximization of profit. And these conglomerates should simply not be granted the same constitutional protection as, say, an individual protester.

And yet neither the expenditure of money for expressive purposes nor an underlying motive of profit maximization detracts from the values fostered by such activity, claims Martin H. Redish. In fact, given the modern economic realities that dictate that effective expression virtually requires the expenditure of capital, any restriction of such capital for expressive purposes will necessarily reduce the sum total of available expression. Further, Redish here illustrates, the underlying motive of those who wish to restrict corporate expression is disagreement with the nature of the views they express.

Confronting head-on one of the sacred cows of American reformist politics, Martin H. Redish here once again lives up to his reputation as one of America's most original and counterintuitive legal minds.