Molecular Aspects of Papovaviruses

نزدیک به بیست سال از اولین جلسه ویروس DNA تومور در Cold Spring Harbor برگزار شد. در این جلسه مطالعات بر روی سه ویروس تومور مورد بحث قرار گرفت: پاپووا ویروس ها، آدنوویروس ها و ویروس های هرپس. مجموعه حاضر توسعه‌های ویروس‌شناسی مولکولی با انتشار کتاب‌هایی در مورد ویروس‌های هرپس و سپس آدنوویروس‌ها و تنها در حال حاضر واویروس‌های پاپو، این توالی را معکوس کرد. همه ویروس‌های تومور DNA شهرت اصلی خود را با خدمت به عنوان سیستم‌های مدل در سلول‌های حیوانی برای مطالعه بیان ژن و تنظیم ژن به دست آوردند، اما SV40 و پلیوما جواهری در تاج این مطالعات بودند، همانطور که فاژ A برای مطالعه پروکاریوت‌ها بود. SV40 اولین ویروس تومور DNA بود که به طور کامل توالی یابی شد و امکان تعریف عناصر کنترل کننده سیس را در همانندسازی و رونویسی DNA فراهم کرد. من پیوسته مجذوب سازماندهی ژنوم SV40 و پلیوم هستم. اگرچه آنها حاوی حدود 5000 جفت باز هستند که تنها 6 تا 7 پروتئین را کد می کنند، مکانیسم هایی که بیان ژن آنها را تنظیم می کند متفاوت است و تقریباً هر نوع تنظیم ژن دیگری را که امروزه برای تنظیم ژن های یوکاریوتی یافت می شود، شامل می شود. فقط به ذکر دو مورد: (i) پروموتر اولیه یک پروموتر کلاسیک است که حاوی عناصر TAT A، CAAT و تقویت کننده است، در حالی که پروموتر دیررس فاقد این عناصر است، و (ii) mRNA می تواند از نظر ساختاری و عملکردی مونوسیسترونیک یا دی سیسترونیک باشد. . این به تطبیق پذیری در کنترل بیان ژن در سطوح رونویسی و ترجمه اشاره دارد.

It is almost twenty years since the first DNA tumor virus meeting was held at Cold Spring Harbor. At this meeting studies on three tumor viruses were discussed: the papovaviruses, the adenoviruses and the herpesviruses. The present series Developments in Molecular Virology chose to reverse this sequence by first publishing books on the herpesviruses, followed by adenoviruses, and only now the papo­ vaviruses. All the DNA tumor viruses gained their original reputation by serving as model systems in animal cells for studying gene expression and gene regulation, but SV40 and polyoma have been the jewel in the crown in these studies, as A phage was for the study of prokaryotes. SV40 was the first DNA tumor virus to be completely sequenced that enabled the definition of the cis controlling elements in DNA replication and transcription. I am continuously fascinated by the organization of the SV40 and polyoma genomes. Although they contain about 5000 bp that encode for only 6 to 7 proteins, the mechanisms which regulated their gene expression are varied and include almost any other type of gene regulation found today to regulate eukaryotic genes. Just to mention two: (i) the early promoter is a classical promoter that contains the TAT A, CAAT and enhancer elements, while the late promoter is devoid of these elements, and (ii) the mRNA can be structurally and functionally monocistronic or dicistronic. This hints at the versatility in the control of gene expression at the transcriptional and translational levels.