Modernity Theory: Modern Experience, Modernist Consciousness, Reflexive Thinking

نظریه مدرنیته به تجربه مدرن نزدیک می‌شود، زیرا حسی از خود به عنوان «مدرنیته» (مدرنیته)، همراه با امکانات و محدودیت‌های بازنمایی آن در هنر و فرهنگ به طور کلی (مدرنیسم) را در خود جای می‌دهد. ). این کتاب مدرنیته را به نام یک مدرنیسم سیال، نابسامان و آزاردهنده مورد بازجویی قرار می‌دهد.

مدرنیته به‌عنوان زاده روشنگری و عصر حساسیت، در اینجا از طریق زیبایی‌شناسی فرهنگی که نه فقط ابزاری و استثمارگرانه را برجسته می‌کند، قرار می‌گیرد. رویکرد به جهان، اما پیکربندی متمایز تجسم، احساس، و تخیل، که ما از آن به عنوان «تمدن» یاد می‌کنیم، به نوبه خود از طریق تجربی‌گرایی مدرنیستی و تفکر بازتابی در فرهنگ و هنر، هم مورد بررسی قرار گرفته و هم زیر و رو شده است. این ادعاهای منطقی را که زیربنای پروژه مدرن است و منجر به درگیری‌های هیجان‌انگیز و ملودراماتیک خیر و شر می‌شود که دنیای سیاست و فرهنگ عامه معاصر ما را به طور یکسان می‌پیماید، آشکار می‌کند. این رویکرد نوآورانه به نظریه مدرنیته اجازه می‌دهد تا بینش‌های پراکنده رشته‌های مختلف علوم انسانی، جنبه‌های جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی را با شناسایی و کمک به یک رشته مرکزی از تفکر مدرن که از کانت تا بنیامین تا امروز ادامه دارد، پیوند دهد. یکی از جنبه‌های نظریه مدرنیته این است که نمی‌تواند از پارادوکس‌های ذاتی درگیری بازتابی در تاریخ خود بگریزد.

Modernity theory approaches modern experience as it incorporates a sense of itself as ‘modern’ (modernity), along with the possibilities and limitations of representing this in the arts and culture generally (modernism). The book interrogates modernity in the name of a fluid, unsettled, unsettling modernism.

As the offspring of the Enlightenment and the Age of Sensibility, modernity is framed here through a cultural aesthetics that highlights not just an instrumental, exploitative approach to the world but the distinctive configuration of embodiment, feeling, and imagination, that we refer to as ‘civilization’, in turn both explored and subverted through modernist experimentalism and reflexive thinking in culture and the arts. This discloses the rationalizing pretensions that underlie the modern project and have resulted in the sensationalist, melodramatic conflicts of good and evil that traverse our contemporary world of politics and popular culture alike. This innovative approach permits modernity theory to link otherwise fragmented insights of separate humanities disciplines, aspects of sociology, and cultural studies, by identifying and contributing to a central strand of modern thought running from Kant through Benjamin to the present. One aspect of modernity theory that results is that it cannot escape the paradoxes inherent in reflexive involvement in its own history.