Modeling Economic Instability: A History of Early Macroeconomics

این کتاب با بررسی مدل‌های کلان پویا که از اواخر دهه 1920 تا اواخر دهه 1940 توسعه یافته‌اند، و نحوه برخورد آنها با بی‌ثباتی اقتصادی، دیدگاه تازه‌ای را در مورد تاریخ اولیه اقتصاد کلان ارائه می‌کند. ابتدا به بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های بین مدل‌های چرخه تجاری ریاضی اولیه می‌پردازد که توسط Ragnar Frisch، Michal Kalecki، Jan Tinbergen و دیگران ایجاد شده‌اند، که در جلسات انجمن اقتصاد سنجی ارائه شده و در مکاتبات خصوصی مورد بحث قرار گرفته‌اند. با این کار، تنوع مدل‌های معرف پدیده‌های اقتصادی و به‌ویژه بحران‌ها و بی‌ثباتی اقتصادی را نشان می‌دهد. یان تینبرگن به عنوان یکی از اصیل ترین و محوری ترین اقتصاددانان این دوره ظاهر شد، قبل از اینکه رهبر جنبش اقتصاد سنجی کلان شود، نقشی که بیشتر به خاطر آن شناخته می شود. تأکید او بر سیاست اقتصادی بعداً در ایالات متحده در کار اولیه پل ساموئلسون در مورد تجزیه و تحلیل چرخه های تجاری، که با تکیه بر آلوین هانسن، با هدف تفسیر رکود 1937-1938 انجام شد، منعکس شد. سپس نویسندگان نشان می‌دهند که تغییر بعدی در رویکرد ساموئلسون، از مطالعه مسیرهای چرخه تجاری به مقایسه نقاط تعادل، پاسخی به انتقاد اقتصاددانان از مدل‌های کینزی اولیه ارائه کرد. در اوایل دهه 1940، ساموئلسون توانست ابزارهایی را که توسط اقتصاددانان ایجاد شده بود و محتوای اقتصادی که در قلب انقلاب به اصطلاح کینزی قرار داشت، به هم پیوند دهد. سپس این مشکل از مسیرهای چرخه تجاری به عدم تعادل بین کل اقتصادی و مسائل ناشی از ثبات جهانی تعادل اشتغال کامل تغییر کرد. این مورد توسط اسکار لانگ، که تحلیلی از شکست‌های هماهنگی بازار ارائه کرد، و لارنس کلاین، اولین دانشجوی دکترای ساموئلسون، که کار تجربی را در این راستا دنبال کرد، مورد توجه قرار گرفت.

این کتاب دیدگاه‌ها و رویکردهای مختلفی را که در این مدل‌های کلان پویا تعبیه شده بود، برجسته می‌کند، و اینکه اصالت آن‌ها مورد توجه سازندگان مدل امروزی و همچنین دانشجویان و هر کسی است. علاقه مند به چگونگی توسعه ایده های جدید اقتصادی است.

This book offers a fresh perspective on the early history of macroeconomics, by examining the macro-dynamic models developed from the late 1920s to the late 1940s, and their treatment of economic instability. It first explores the differences and similarities between the early mathematical business cycle models developed by Ragnar Frisch, Michal Kalecki, Jan Tinbergen and others, which were presented at meetings of the Econometric Society and discussed in private correspondence. By doing so, it demonstrates the diversity of models representing economic phenomena and especially economic crises and instability. Jan Tinbergen emerged as one of the most original and pivotal economists of this period, before becoming a leader of the macro-econometric movement, a role for which he is better known. His emphasis on economic policy was later mirrored in the United States in Paul Samuelson’s early work on business cycles analysis, which, drawing on Alvin Hansen, aimed at interpreting the 1937-1938 recession. The authors then show that the subsequent shift in Samuelson's approach, from the study of business cycle trajectories to the comparison of equilibrium points, provided a response to the econometricians' critique of early Keynesian models. In the early 1940s, Samuelson was able to link together the tools that had been developed by the econometricians and the economic content that was at the heart of the so-called Keynesian revolution. The problem then shifted from business cycle trajectories to the disequilibrium between economic aggregates, and the issues raised by the global stability of full employment equilibrium. This was addressed by Oskar Lange, who presented an analysis of market coordination failures, and Lawrence Klein, Samuelson's first PhD student, who pursued empirical work in this direction. 

The book highlights the various visions and approaches that were embedded in these macro-dynamic models, and that their originality is of interest to today's model builders as well as to students and anyone interested in how new economic ideas come to be developed.