دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Josh Stenberg. Frederick Lau (editor)
سری: Music and Performing Arts of Asia and the Pacific
ISBN (شابک) : 9780824876715, 9780824880279
ناشر: University of Hawaii Press
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 274
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Minority Stages: Sino-Indonesian Performance and Public Display به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مراحل اقلیت: عملکرد چینی- اندونزیایی و نمایش عمومی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مراحل اقلیت: عملکرد چینی-اندونزیایی و نمایش عمومی دیدگاه های جدید و جذابی را در مورد عملکرد تاریخی و معاصر چین-اندونزی ارائه می دهد. برای اولین بار در یک مطالعه بزرگ، شیوه های عملکرد متنوع این جامعه به عنوان خانواده ای از ژانرها گرد هم آمده است. جاش استنبرگ با ترکیب کار میدانی با شواهدی از منابع اولیه و ثانویه اندونزیایی، چینی و هلندی، نگاهی دقیق به خودبازنمایی چینی اندونزیایی دارد و ژانرهایی از دوره استعمار هلند تا امروز را پوشش می دهد. از عروسکهای دستکشی چینی الاصل در جاوه شرقی و راهپیماییهای مذهبی هاکا در کالیمانتان غربی، تا تئاتر سیاسی دوران جنگ در سوماترا و گروههای کر و گروههای رقص چینی-ساندانی معاصر در باندونگ، این کتاب خوانندگان را به توری از بیان هویت ترکیبی و متنوع میبرد. ردیابی داستان ها و استراتژی های خودبازنمایی اقلیت ها در طول زمان. هر فرم اجرا در زمینه اجتماعی و تاریخی خود قرار می گیرد و نشان می دهد که چگونه گروه ها و افراد چینی- اندونزیایی خود را به صورت محلی و ملی برای اکثریت جمعیت مجمع الجزایر و همچنین قدرت دولتی اندونزی نشان داده اند. در بیست سال گذشته، سرکوب سیاسی طولانی مظاهر فرهنگ چینی در اندونزی برداشته شده است، و شواهد فراوانی که اکنون در معرض دید قرار گرفته اند نشان می دهد که چگونه چینی-اندونزیایی ها برای مدت طولانی بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ اندونزی، از جمله هنرهای نمایشی بوده اند. ارج نهادن به این مشارکت، قرائتهای ذاتگرایانه از قومیت یا اقلیت را به چالش میکشد، وجهه گروهی را که اغلب صرفاً از نظر اقتصادی-اجتماعی در نظر گرفته میشود پیچیده میکند و درک فرهنگ اندونزی، هویتهای چینی جنوب شرقی آسیا، و مبادلات فرهنگی فراملی را غنی میسازد. مراحل اقلیت با نشان دادن سیالیت و سازگاری هویت چینی- اندونزیایی که در اجرا و نمایش عمومی بیان می شود، به مقابله با تفکر خطرناک یا/یا کمک می کند که پایه اصلی ذات گرایی قومی به طور کلی و ناسیونالیسم های چینی و اندونزیایی به طور خاص است.
Minority Stages: Sino-Indonesian Performance and Public Display offers intriguing new perspectives on historical and contemporary Sino-Indonesian performance. For the first time in a major study, this community’s diverse performance practices are brought together as a family of genres. Combining fieldwork with evidence from Indonesian, Chinese, and Dutch primary and secondary sources, Josh Stenberg takes a close look at Chinese Indonesian self-representation, covering genres from the Dutch colonial period to the present day. From glove puppets of Chinese origin in East Java and Hakka religious processions in West Kalimantan, to wartime political theatre on Sumatra and contemporary Sino-Sundanese choirs and dance groups in Bandung, this book takes readers on a tour of hybrid and diverse expressions of identity, tracing the stories and strategies of minority self-representation over time. Each performance form is placed in its social and historical context, highlighting how Sino-Indonesian groups and individuals have represented themselves locally and nationally to the archipelago’s majority population as well as to Indonesian state power. In the last twenty years, the long political suppression of manifestations of Chinese culture in Indonesia has lifted, and a wealth of evidence now coming to light shows how Sino-Indonesians have long been an integral part of Indonesian culture, including the performing arts. Valorizing that contribution challenges essentialist readings of ethnicity or minority, complicates the profile of a group that is often considered solely in socioeconomic terms, and enriches the understanding of Indonesian culture, Southeast Asian Chinese identities, and transnational cultural exchanges. Minority Stages helps counter the dangerous either/or thinking that is a mainstay of ethnic essentialism in general and of Chinese and Indonesian nationalisms in particular, by showing the fluidity and adaptability of Sino-Indonesian identity as expressed in performance and public display.