Mimesis : the representation of reality in Western literature

بیش از نیم قرن پس از ترجمه آن به انگلیسی، Mimesis اثر اریش اورباخ همچنان شاهکار نقد ادبی است. نمایشی درخشان از دانش، هوش و خرد، کاوش او در مورد چگونگی ترسیم نویسندگان بزرگ اروپایی از هومر تا ویرجینیا وولف، به نسل‌ها آموخته است که چگونه ادبیات غرب را بخوانند. این نسخه توسعه یافته جدید شامل یک مقاله اساسی در مقدمه ادوارد سعید و همچنین یک مقاله است که قبلاً هرگز به انگلیسی ترجمه نشده بود و در آن آئورباخ به منتقدان خود پاسخ می دهد.

اورباخ یک یهودی آلمانی مجبور شد. در سال 1935 از استادی خود در دانشگاه ماربورگ خارج شد. او به ترکیه رفت و در آنجا در دانشگاه دولتی استانبول به تدریس پرداخت. در آنجا Mimesis را نوشت و پس از پایان جنگ آن را به آلمانی منتشر کرد. آورباخ در حالی که جابه جا شده بود، اثری با فاضله بزرگ تولید کرد که حاوی هیچ پاورقی نبود، و استدلال های خود را در عوض بر اساس جستجو و روشن کردن خوانش های بخش های کلیدی از متون اولیه خود قرار داد. هدف او این بود که نشان دهد چگونه ادبیات از دوران باستان تا قرن بیستم به سمت اشکال بازنمایی طبیعی‌تر و دموکراتیک‌تر پیش رفت. این دیدگاه اساساً خوش بینانه از تاریخ اروپا اکنون به عنوان یک واکنش تدافعی - و پرشور - به ضد انسانی که او در رایش سوم دید ظاهر می شود. آئورباخ با در نظر گرفتن آثاری به زبان‌های یونانی، لاتین، اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی و انگلیسی، از مهارت‌های چشمگیر خود در زبان‌شناسی و ادبیات تطبیقی ​​برای رد هرگونه شکل محدود ناسیونالیسم یا شوونیسم، در زمان خودش و ما استفاده کرد.

برای بسیاری از خوانندگان، چه در داخل و چه در خارج از آکادمی، Mimesis یکی از بهترین آثار نقد ادبی است که تاکنون نوشته شده است. این نسخه کلاسیک پرینستون شامل مقدمه ای اساسی از ادوارد سعید و همچنین مقاله ای است که در آن اورباخ به منتقدانش پاسخ می دهد.

More than half a century after its translation into English, Erich Auerbach's Mimesis remains a masterpiece of literary criticism. A brilliant display of erudition, wit, and wisdom, his exploration of how great European writers from Homer to Virginia Woolf depicted reality has taught generations how to read Western literature. This new expanded edition includes a substantial essay in introduction by Edward Said as well as an essay, never before translated into English, in which Auerbach responds to his critics.

A German Jew, Auerbach was forced out of his professorship at the University of Marburg in 1935. He left for Turkey, where he taught at the state university in Istanbul. There he wrote Mimesis, publishing it in German after the end of the war. Displaced as he was, Auerbach produced a work of great erudition that contains no footnotes, basing his arguments instead on searching, illuminating readings of key passages from his primary texts. His aim was to show how from antiquity to the twentieth century literature progressed toward ever more naturalistic and democratic forms of representation. This essentially optimistic view of European history now appears as a defensive--and impassioned--response to the inhumanity he saw in the Third Reich. Ranging over works in Greek, Latin, Spanish, French, Italian, German, and English, Auerbach used his remarkable skills in philology and comparative literature to refute any narrow form of nationalism or chauvinism, in his own day and ours.

For many readers, both inside and outside the academy, Mimesis is among the finest works of literary criticism ever written. This Princeton Classics edition includes a substantial introduction by Edward Said as well as an essay in which Auerbach responds to his critics.