دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخچه نظامی ویرایش: نویسندگان: Robert J. Wilensky سری: ISBN (شابک) : 0896725324, 9780896725324 ناشر: سال نشر: 2004 تعداد صفحات: 225 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Military Medicine to Win Hearts and Minds: Aid to Civilians in the Vietnam War (Modern Southeast Asia Series) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پزشکی نظامی برای جلب قلب و ذهن: کمک به شهروندان جنگ ویتنام (سری مدرن آسیای جنوب شرقی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هنگامی که اعمال نیک به سیاست تبدیل می شود، سربازان آمریکایی در بسیاری از جنگ ها به غیرنظامیان کمک های پزشکی ارائه کرده اند، و نه کمتر از آن در جنگ ویتنام، جایی که بیش از چهل میلیون تماس بین پرسنل پزشکی ایالات متحده و غیرنظامیان ویتنامی وجود داشت. رابرت جی ویلنسکی، با استفاده از داده های به دست آمده از تحقیقات آرشیوی گسترده و همچنین تجربه شخصی خود در ویتنام، نشان می دهد که چگونه کمک های پزشکی به غیرنظامیان ویتنامی، در ابتدا صرفاً بر اساس حسن نیت، به سیاست تبدیل شد. برنامه اولیه اقدام مدنی پزشکی (MEDCAP)، که توسط آن تیمهای پزشکی واحد به مداوای غیرنظامیان در منطقه خود میپردازند، به زودی به سایر برنامههای مشخص شده به صورت مخفف گسترش یافت: برنامه کمکرسانی بیمارستان استانی نظامی (بعدها سلامت) (MILPHAP)، برنامه تلفات جنگ غیرنظامی (CWCP). ) و برنامه کمک های بهداشتی استانی (PHAP). اگرچه MEDCAP بسیاری را درمان کرد، پزشکان آمریکایی به طور یکسان از مراقبت های سطحی که می توانستند انجام دهند ناراضی بودند. آزمایشگاهها، دستگاههای اشعه ایکس و جراحی در سطح واحد در دسترس نبودند. پیگیری به طور کلی یا وجود نداشت. برنامه های دیگر چنان سیاسی شدند که تقریباً بی اثر شدند. هماهنگی با دولت ویتنام جنوبی ضعیف بود و مناطقی را ایجاد کرد که کمتر از آنها استفاده می شد. مهمتر از همه، هیچ مدرکی مبنی بر انتقال اراده خیر پزشکان آمریکایی به نیروهای ویتنام جنوبی وجود ندارد. برنامه های آمریکایی ممکن است بر ناتوانی جمهوری ویتنام در ارائه مراقبت های بهداشتی اولیه به مردم خود تأکید کرده باشد و ممکن است به غیرنظامیان ویتنامی نشان داده باشد که سربازان خارجی بیشتر از سربازان خود از آنها مراقبت می کنند. اگر اینطور باشد، برنامهها در تلاش برای به دست آوردن قلبها و ذهنها، در واقع ضرر بیشتری داشتند تا سود.
When good deeds become policy American soldiers have provided medical aid to civilians in many wars, and no less in the Vietnam War, where there were more than forty million contacts between U.S. medical personnel and Vietnamese civilians. Robert J. Wilensky, using data derived from extensive archival research as well as his personal experience in Vietnam, shows how medical aid to Vietnamese civilians, at first based simply on good will, became policy. The original Medical Civic Action Program (MEDCAP), by which unit medical teams treated civilians in their area, soon expanded to other acronymically designated programs: the Military Provincial Hospital (later Health) Assistance Program (MILPHAP), the Civilian War Casualty Program (CWCP), and the Provincial Health Assistance Program (PHAP). Although MEDCAP treated many, American doctors were uniformly unhappy about the superficial care they were able to give. Labs, x-ray machines, and surgery were not available at the unit level; follow-up was sketchy or nonexistent. Other programs became so politicized that they were almost ineffective. Coordination with the government of South Vietnam was poor, creating areas that were underserved. Most important, there is no evidence that the good will built by U.S. doctors transferred to South Vietnamese forces. American programs may have emphasized the inability of the Republic of Vietnam to provide basic health care to its own people and may have demonstrated to Vietnamese civilians that foreign soldiers cared more for them than their own troops did. If that is the case, the programs actually did more harm than good in the attempt to win hearts and minds.