Micromolecular Evolution, Systematics and Ecology: An Essay into a Novel Botanical Discipline

برای چندین دهه گیاه شناسان تحت تأثیر این کشف قرار گرفته اند که توزیع مواد ثانویه گیاهی از خطوط کلی روابط گیاهی پیروی می کند. با این حال، به زودی مشخص شد که از مطالعه ترکیبات منفرد و توزیع طبیعی آنها چیز کمی بدست می آید. بنابراین، مطالعات جامع تری انجام شد که در آن شیمی ثانویه یک گروه گیاهی اصلی به دقت مورد مطالعه قرار گرفت و در زمینه وسیع‌تر فیتوشیمی مقایسه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت. کار تحسین برانگیز هولگر اردتمن بر روی مخروطیان نمونه اصلی از این نوع است. از آن زمان، در مطالعه بیوسنتز مواد گیاهی ثانویه رشدی رو به رشد داشته است و استفاده از دانش بیوسنتزی در تفسیر شواهد شیمی‌سیستماتیک کاملاً مرسوم شده است. علاوه بر این، از آنجایی که تاکسونومیست ها اصرار داشته اند که از تمام شواهد بالقوه موجود برای طبقه بندی ساختمان ها استفاده شود، ادعا شده است که شیمی سیستماتیک نیز باید کل مجموعه ای از اجزای موجود در یک تاکسون اصلی را در نظر بگیرد. با این حال، در عمل ثابت شده است که استفاده کامل از پتانسیل شیمی فرآورده های طبیعی و مطالعات بیوسنتزی برای سیستماتیک و تکامل گیاهی دشوار است، زیرا گیاه شناسان خود را نسبتاً به دلیل متون شیمیایی پراکنده و اغلب به سختی قابل دسترس و این واقعیت که شواهد شیمیایی نشان می دهد، دچار سردرگمی می شوند. ارزیابی برای آنها دشوار است! اگرچه کار پیشگام E. C.

For several decades botanists have been impressed by the discovery that the distribution of secondary plant substances follows the general lines of plant relationships. However, it soon became clear that little was to be gained from the study of individual compounds and their natural distribu­ tion. Therefore, more comprehensive studies were attempt­ ed in which the secondary chemistry of a major plant group was carefully studied and evaluated in the broader context of comparative phytochemistry. Holger Erdtman's admir­ able work on Coniferae is the foremost example of this kind. Since then, there has been an upswing in the study of the biosynthesis of secondary plant substances and it has become quite customary to make use of biosynthetic knowledge in interpreting chemosystematic evidence. More­ over, since taxonomists have insisted that use be made of all potentially available evidence for building classifications, it has been claimed that chemosystematics too should con­ sider the whole array of constituents present in a major taxon. However, in practice it has proved difficult to utilize fully the potential of natural product chemistry and biosynthetic studies for plant systematics and evolution, because bota­ nists found themselves rather disorientated by the scattered, often hardly accessible chemical literature and the fact that the chemical evidence was difficult for them to evaluate! Although the pioneering work of E. C.