Microcomputers and Laboratory Instrumentation

اختراع میکروکامپیوتر در اواسط دهه 1970 و متعاقباً تکثیر کم هزینه آن، دنیای جدیدی را برای دانشمندان آزمایشگاهی گشوده است. جمع‌آوری داده‌های خسته‌کننده اکنون می‌تواند نسبتاً ارزان و با افزایش قابل توجهی در قابلیت اطمینان خودکار شود. تکنیک‌های جدید اندازه‌گیری با ابزار دقیق «هوشمند» که توسط این دستگاه‌های قابل برنامه‌ریزی امکان‌پذیر شده است، در دسترس هستند، و سهولت استفاده از تکنیک‌های اندازه‌گیری استاندارد ممکن است با قابلیت‌های پردازش داده‌های فروتن‌ترین میکرو بهبود یابد. آخرین آیتم‌های ابزارآزمایشگاه تجاری همیشه "کامپیوتری کنترل می‌شوند" هستند، اگرچه این احتمال بیشتر به این معنی است که یک ریزپردازنده درگیر است تا اینکه یک ریز کامپیوتر همه کاره همراه با ابزار ارائه شود. واضح است که همه دانشمندان آینده به دانشی در مورد رایانه نیاز خواهند داشت، اگر فقط به آنها در تسلط بر فشار دادن دکمه مرتبط با ابزارهای جدید درخشان کمک کنند. با این حال، برای اینکه بتواند از این قدرت محاسباتی تازه در دسترس به‌طور کامل بهره‌برداری کند، دانشمند آزمایشگاهی باید درک کافی برای استفاده از کانال‌های ارتباطی بین دستگاه روی میز آزمایشگاه و برنامه درون رایانه به دست آورد.

The invention of the microcomputer in the mid-1970s and its subsequent low-cost proliferation has opened up a new world for the laboratory scientist. Tedious data collection can now be automated relatively cheaply and with an enormous increase in reliability. New techniques of measurement are accessible with the "intelligent" instrumentation made possible by these programmable devices, and the ease of use of even standard measurement techniques may be improved by the data processing capabilities of the humblest micro. The latest items of commercial laboratory instrumentation are invariably "computer controlled", although this is more likely to mean that a microprocessor is involved than that a versatile microcomputer is provided along with the instrument. It is clear that all scientists of the future will need some knowledge of computers, if only to aid them in mastering the button pushing associated with gleaming new instruments. However, to be able to exploit this newly accessible computing power to the full the practising laboratory scientist must gain sufficient understanding to utilise the communication channels between apparatus on the laboratory bench and program within the computer.