Microbial-mediated Induced Systemic Resistance in Plants

با تمرکز بر ایمنی مواد غذایی، این کتاب بر اهمیت میکروب ها در کشاورزی پایدار تاکید می کند. گیاهان، ارگانیسم‌های بی‌مهر که به‌عنوان تولیدکنندگان اولیه در اکوسیستم در نظر گرفته می‌شوند و با جوامع زیرزمینی و زیرزمینی متشکل از میکروب‌ها، حشرات و سایر جانوران مهره‌دار و بی‌مهرگان در ارتباط هستند، در معرض انواع مختلفی از استرس هستند. به طور کلی، این تنش ها را می توان به تنش های غیر زنده و زیستی تقسیم کرد. گیاهان برای ایجاد مکانیسم‌های پیچیده‌ای برای مقابله و سازگاری با تنش‌های محیطی تکامل یافته‌اند.

در میان تنش‌های دیگر، تنش زیستی تحمیل‌شده توسط زیستگاه یکی از شرایط جدی است که مشکلات عمده‌ای را برای بهره‌وری محصول ایجاد می‌کند. بیشتر گیاهان از میکروارگانیسم‌های محرک رشد گیاه (PGPMs) برای مبارزه و محافظت از خود در برابر تنش‌ها و همچنین برای رشد بهتر استفاده می‌کنند.

PGPM باکتری‌هایی هستند که با ریشه‌های گیاه مرتبط هستند و بهره‌وری و ایمنی گیاه را افزایش می‌دهند. آنها همچنین به عنوان باکتری های مستعمره کننده ریشه تعریف می شوند که اثرات مفیدی بر رشد و نمو گیاهان دارند. به طور قابل توجهی، PGPM ها شامل میکوریزا، ریزوبیا، و ریزوباکتری ها (اسینتوباکتر، آگروباکتریوم، آرتروباکتر، آزوسپیریلوم، باسیلوس، برادیرریزوبیوم، فرانکیا، سودوموناس، ریزوبیوم، سراتیا، تیوباکتریوم) می توانند باعث رشد گیاه و رشد گیاه شوند</> با افزایش دسترسی گیاهان به مواد معدنی خاک و محافظت از آنها در برابر عوامل بیماری زا.

برای مبارزه با عوامل بیماری زا که باعث بیماری های مختلف و سایر تنش های زیستی می شوند، PGPM ها علاوه بر سیستم ایمنی بومی گیاهان، سطح بالاتری از مقاومت را تولید می کنند. شکل مقاومت سیستمیک القایی (ISR).

ISR استخراج شده توسط PGPMs بیماری های گیاهی ناشی از طیف وسیعی از عوامل بیماری زا را در گلخانه و مزرعه سرکوب کرده است. به این ترتیب، دیگر نمی توان نقش این میکروب ها را برای کشاورزی پایدار نادیده گرفت.

امروزه، PGPM ها در قالب کودهای زیستی برای افزایش بهره وری گیاه نیز مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، استفاده از PGPM ها مستلزم درک دقیق تعاملات بین گیاهان و میکروب‌ها، بین میکروب‌ها و میکروبیوتا و چگونگی تأثیر عوامل زیستی بر این روابط است. در نتیجه، برای توسعه رویکردهای جدید برای افزایش کارایی PGPM ها و درک روابط اکولوژیکی، ژنتیکی و بیوشیمیایی در زیستگاه آنها، به تحقیقات مداوم نیاز است.

کتاب تمرکز دارد. در تحقیقات اخیر در مورد تعاملات بین PGPMs و گیاهان تحت تنش زیستی به نگرانی های کلیدی مانند –

1 می پردازد. پاسخ میکروب های خوش خیم که برای گیاهان تحت تنش زیستی مفید هستند

3. نقش عوامل تعیین کننده میکروبی در ترویج رشد گیاه در شرایط تنش زیستی

این کتاب بر روی طیف وسیعی از جنبه های مربوط به PGPM ها مانند نحوه عملکرد آنها، آغازگر دفاع گیاه و رشد گیاه در محصولات با چالش بیماری، چند عملکردی تمرکز دارد. کودهای زیستی، سرکوب بیماری با واسطه PGPM، و تأثیر PGPMs بر متابولیت های ثانویه و غیره.

این کتاب دارایی ارزشمندی برای محققان و متخصصانی خواهد بود که در زمینه حمایت با واسطه میکروبی کار می کنند. گیاهان تحت تنش زیستی.

With a focus on food safety, this book highlights the importance of microbes in sustainable agriculture. Plants, sessile organisms that are considered as primary producers in the ecosystem and communicate with above- and below-ground communities that consist of microbes, insects, and other vertebrate and invertebrate animals, are subjected to various kinds of stress. Broadly speaking, these can be subdivided into abiotic and biotic stresses. Plants have evolved to develop elaborate mechanisms for coping with and adapting to the environmental stresses.

Among other stresses, habitat-imposed biotic stress is one serious condition causing major problems for crop productivity. Most plants employ plant-growth-promoting microorganisms (PGPMs) to combat and protect themselves from stresses and also for better growth.

PGPMs are bacteria associated with plant roots and they augment plant productivity and immunity. They are also defined as root-colonizing bacteria that have beneficial effects on plant growth and development. Remarkably, PGPMs including mycorrhizae, rhizobia, and rhizobacteria (Acinetobacter, Agrobacterium, Arthrobacter, Azospirillum, Bacillus, Bradyrhizobium, Frankia, Pseudomonas, Rhizobium, Serratia, Thiobacillus) form associations with plant roots and can promote plant growth by increasing plants’ access to soil minerals and protecting them against pathogens.

To combat the pathogens causing different diseases and other biotic stresses, PGPMs produce a higher level of resistance in addition to plants’ indigenous immune systems in the form of induced systemic resistance (ISR).

The ISR elicited by PGPMs has suppressed plant diseases caused by a range of pathogens in both the greenhouse and field. As such, the role of these microbes can no longer be ignored for sustainable agriculture.

Today, PGPMs are also utilized in the form of bio-fertilizers to increase plant productivity. However, the use of PGPMs requires a precise understanding of the interactions between plants and microbes, between microbes and microbiota, and how biotic factors influence these relationships. Consequently, continued research is needed to develop new approaches to boost the efficiency of PGPMs and to understand the ecological, genetic and biochemical relationships in their habitat.

The book focuses on recent research concerning interactions between PGPMs and plants under biotic stress. It addresses key concerns such as –

1. The response of benign microbes that benefit plants under biotic stress

3. The role of microbial determinants in promoting plant growth under biotic stress

The book focuses on a range of aspects related to PGPMs such as their mode of action, priming of plant defence and plant growth in disease challenged crops, multifunctional bio-fertilizers, PGPM-mediated disease suppression, and the effect of PGPMs on secondary metabolites etc.

The book will be a valuable asset to researchers and professionals working in the area of microbial-mediated support of plants under biotic stress.