Metropolitan Tragedy: Genre, Justice, and the City in Early Modern England

تراژدی متروپولیتن که زمینه جدیدی را در مطالعه تراژدی، تئاتر مدرن اولیه، و لندن ادبی ایجاد می کند، نشان می دهد که تراژدی مدرن اولیه از تلاقی تغییرات اساسی در بافت شهری لندن و رویه های قضایی شهر پدید آمده است. . ماریسا گرینبرگ استدلال می‌کند که نمایشنامه‌های شکسپیر، میلتون، ماسینجر و دیگران، قراردادهای کلاسیک را برای نشان دادن شهر به‌عنوان محل رنج و فقدان بازنویسی می‌کنند، در حالی که آنها در مورد منابع واقعی بی‌عدالتی در لندن قرن شانزدهم و هفدهم تأمل می‌کنند: تحولات ساختاری، جاه‌طلبی امپراتوری. و استبداد سیاسی.

گرینبرگ با استفاده از آرشیو غنی از منابع چاپی و دست‌نویس، از جمله تصاویر متعدد از پایتخت انگلستان، ایده‌های رقیب در مورد کلان شهر را که واسطه واکنش‌ها به تراژدی تئاتری بود، آشکار می‌کند. اولین مطالعه تراژدی مدرن اولیه به عنوان یک ژانر شهری، تراژدی متروپولیتن درک ما را از تقاطع بین ژانر و تاریخ ارتقا می دهد.

Breaking new ground in the study of tragedy, early modern theatre, and literary London, Metropolitan Tragedy demonstrates that early modern tragedy emerged from the juncture of radical changes in London’s urban fabric and the city’s judicial procedures. Marissa Greenberg argues that plays by Shakespeare, Milton, Massinger, and others rework classical conventions to represent the city as a locus of suffering and loss while they reflect on actual sources of injustice in sixteenth- and seventeenth-century London: structural upheaval, imperial ambition, and political tyranny.

Drawing on a rich archive of printed and manuscript sources, including numerous images of England’s capital, Greenberg reveals the competing ideas about the metropolis that mediated responses to theatrical tragedy. The first study of early modern tragedy as an urban genre, Metropolitan Tragedy advances our understanding of the intersections between genre and history.