Meteorology and Physiology in Early Modern Culture: Earthquakes, Human Identity, and Textual Representation

هواشناسی و فیزیولوژی در فرهنگ مدرن اولیه: زمین لرزه ها، هویت انسانی و بازنمایی متنی اولین بررسی پایدار مجموعه بنیادی باورهای مدرن اولیه را ارائه می دهد که هواشناسی و فیزیولوژی را به هم مرتبط می کند. این رابطه‌ای چنان صمیمی و برای ما شاعرانه بود که قرن‌ها را صرف این فرض کرده‌ایم که مدرن‌های اولیه زمانی که ماده و حرکات بدن‌هایشان را در شرایط هواشناسی و رویدادهای آب‌وهوایی در جنبه‌های فیزیولوژیکی نمایش می‌دهند، از زبان مجازی استفاده می‌کنند. مدرن های اولیه بر این باور بودند که در جهانی ژئومرکزی زندگی می کنند که در آن ماده و حرکاتی که همه چیزهای زیر قمری را تشکیل می دهند یکسان هستند و بنابراین همه چیزها از نظر ترکیبی و تعاملی به هم مرتبط هستند. آنچه از نظر فیزیکی خشم، میل وابسته به عشق شهوانی و طاعون را ایجاد کرد، رعد و برق، زلزله و دنباله دار را نیز به وجود آورد. در نتیجه، تفسیر رویدادهای هواشناسی، مانند زلزله سال 1580 در تنگه دوور، پیامد بود. زلزله با تکان‌های رادیکال و ظاهراً خود به خودی می‌تواند حقایق ناخوشایندی را در مورد علت ماده و حرکت و در مورد آنچه که انسان را از هر چیز دیگر و از رویدادها متمایز می‌کند، آشکار کند. هواشناسی و فیزیولوژی در فرهنگ مدرن اولیه نیاز به بررسی مجدد همه بازنمایی های هواشناسی و فیزیولوژی در آن دوره را آشکار می کند. این بررسی مجدد در اینجا با تمرکز بر دگردیسی‌های تایتانیک که توسط ادموند اسپنسر، ویلیام شکسپیر، جان دان و بسیاری از نویسندگانی که به زلزله 1580 واکنش نشان دادند، آغاز می‌شود.

Meteorology and Physiology in Early Modern Culture: Earthquakes, Human Identity, and Textual Representation provides the first sustained examination of the foundational set of early modern beliefs linking meteorology and physiology. This was a relationship so intimate and, to us, poetic that we have spent centuries assuming early moderns were using figurative language when they represented the matter and motions of their bodies in meteorological terms and weather events in physiological ones. Early moderns believed they inhabited a geocentric universe in which the matter and motions constituting all sublunary things were the same and that therefore all things were compositionally and interactively related. What physically generated anger, erotic desire, and plague also generated thunder, the earthquake, and the comet. As a result, the interpretation of meteorological events, such as the 1580 earthquake in the Dover Strait, was consequential. With its radical and seemingly spontaneous shaking, an earthquake could expose inconvenient truths about the cause of matter and motion and about what, if anything, distinguishes humans from every other thing and from events. Meteorology and Physiology in Early Modern Culture reveals a need for reexamination of all representations of meteorology and physiology in the period. This reexamination begins here with a focus on the Titanic metamorphoses captured by Edmund Spenser, William Shakespeare, John Donne, and the many writers responding to the 1580 earthquake.