دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Isabelle Torrance
سری:
ISBN (شابک) : 0199657831, 9780199657834
ناشر: Oxford University Press, USA
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 365
[389]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Metapoetry in Euripides به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فراشعر در اوریپید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
متاشعر در اوریپید اولین مطالعه دقیق در مورد ابزارهای
ادبی خودآگاهی است که در نمایشنامه ی اوریپید به کار می رود و
چگونه این ابزارها با موضوعات مهم موضوعی، اعم از اجتماعی،
الهیاتی یا سیاسی در هم تنیده می شوند. تورنس در این جلد استدلال
می کند که اوریپید از سیستم پیچیده ای از راهبردهای فرا شاعرانه
استفاده می کند تا توجه مخاطب را به تازگی ساخته هایش جلب کند.
راهبردهای فراشعری مورد بحث شامل اشارات بینامتنی به متون شعری
پیشین (به ویژه هومر، آیسخلوس و سوفوکل) است که اغلب حول زبان یا
تصاویر غیرمعمول و به یاد ماندنی توسعه مییابند، به کارگیری
کلمات محرک قابل تشخیص با اشاره به ساخت طرح، تازگی یا وضعیت
ثانویه، و خود ارجاعات آگاهانه به داستان از طریق کنایه از نوشتن
دلالت می کند.
تورنس همچنین به تکنیک های فراشعری مورد استفاده در تراژدی،
درام-ساتیر و کمدی قدیمی نگاه می کند و با آن مقایسه می کند تا
نشان دهد که تراژدی نویسان یونان معمولاً از استراتژی های
فراشعاری استفاده می کردند و اینکه فراشعار در اوریپید بیش از
سایر تراژدینویسان فراگیر است. در حالی که اوریپید در برخی از
تکنیکهای فراشعری با کمدی قدیمی سهیم است، اما این تکنیکها در
تراژدیهای او (اما نه در درامهای ساتیری او) ضمنی باقی
میمانند.
Metapoetry in Euripides is the first detailed study of
the self-conscious literary devices applied within Euripidean
drama and how these are interwoven with issues of thematic
importance, whether social, theological, or political. In the
volume, Torrance argues that Euripides employed a complex
system of metapoetic strategies in order to draw the audience's
attention to the novelty of his compositions. The metapoetic
strategies discussed include intertextual allusions to earlier
poetic texts (especially to Homer, Aeschylus and Sophocles)
which are often developed around unusual and memorable language
or imagery, deployment of recognizable trigger words referring
to plot construction, novelties or secondary status, and
self-conscious references to fiction implied through allusion
to writing.
Torrance also looks at and compares metapoetic techniques used
in tragedy, satyr-drama, and old comedy to demonstrate that the
Greek tragedians commonly exploited metapoetic strategies, and
that metapoetry is more pervasive in Euripides than in the
other tragedians. While Euripides shares some metapoetic
techniques with old comedy, these remain implicit in his
tragedies (but not in his satyr-dramas).