Metamorphosis: A Problem in Developmental Biology

\"نظم قدیم تغییر می‌کند و مکان را به جدید می‌دهد. \" وقتی تنیسون این را نوشت، با سرعت علم مدرن آشنا نبود، در غیر این صورت او می‌گفت که جدیدتر با جدیدتر جایگزین می‌شود. زمانی که گیلبرت و من مقالاتی را برای اولین ویرایش این بررسی اجمالی از دگردیسی گردآوری کردیم، هدف ما ارائه مبنایی گسترده بود که بر اساس آن تحلیل تجربی تغییرات تکاملی به نام دگردیسی می تواند ادامه یابد. در آن زمان هر دوی ما آگاه بودیم که با تکنیک‌های جدید بیوشیمی و با پیشرفت انقلابی در ماهیت ژن، امکانات جدید بی‌شماری برای اکتشاف پایه‌های مولکولی توسعه گشوده شد. منابع ارائه شده توسط تغییرات دگرگونی فرصت های منحصر به فردی را برای ردیابی مسیر از ژن به فنوتیپ ارائه می دهد. توقع ما بالا بود. لری گیلبرت و ارل فریدن را در آزمایشگاه‌هایشان دیدم و با حسادت دیدم که آن‌ها در استفاده از روش‌های مولکولی تجزیه و تحلیل چقدر پیشرفت کرده‌اند. من رویکرد متفاوتی را برای ایجاد یک آزمایش آزمایشگاهی برای عملکرد تیروئید روی بافت دوزیستان آغاز کرده بودم. اما شرایط پیشرفت من را محدود به تعیین اولیه امکانات فنی سیستم in vitro کرد. فقط از حاشیه می‌توانستم پیشرفت کند و ثابت زیست‌شناسی را در نفوذ به پیچ و خم رویدادهای مولکولی که توسط بافت‌های حیوانی به عوامل هورمونی و سایر عوامل رشدی واکنش نشان می‌دهند، تماشا کنم.

"The old order changeth, yielding place to new. " When Tennyson wrote this, he was unfamiliar with the pace of modem science else he would have said the new is displaced by the newer. When Gilbert and I gathered the papers for the first edition of this overview of metamorphosis, we aimed to provide a broad basis upon which the experimental analysis of the developmental changes called metamorphosis could proceed. We were both aware then that with the new techniques of biochemistry and with the revolutionary breakthrough to the nature of the gene, countless new possibilities were being opened for the exploration of the molecular basis of development. The resources offered by metamorphic changes offered unique opportunities to trace the path from gene to phenotype. Our expectations were high. I visited Larry Gilbert and Earl Frieden in their laboratories and saw with envy how far advanced they were then in the use of molecular methods of analysis. I had started on a different approach to develop an in vitro test for thyroid action on amphibian tissue. But circumstances limited my own progress to the initial delim­ itation of the technical possibilities of the in vitro system. Only from the sidelines could I watch the steady if slow progress of biology in penetrating the maze of molecular events by which animal tissues re­ spond to hormonal and other developmental factors.