Metal Sites in Proteins and Models: Iron Centres

شیمی بیولوژیکی مرز اصلی شیمی معدنی است. سه جلد ویژه اختصاص داده شده به سایت های فلزی درپروتئین ها ومدل ها به این سوالات می پردازد: چقدر غیر معمول آیا جایگاه‌های فلزی در متالوپروتئین‌ها و متالوآنزیم‌ها با مکان‌های موجود در کمپلکس‌های هماهنگی کوچک مقایسه می‌شوند؟ و اگر آنها خاص هستند، چگونه زنجیره های پلی پپتیدی و عوامل کمکی این را کنترل می کنند؟ فصل‌ها به آهن، با مراکز فلزی که به‌عنوان اسیدهای لوئیس عمل می‌کنند، فلزات در آنزیم‌های فسفات، وانادیوم، و با طیف گسترده‌ای از یون‌های فلزات واسطه که به‌عنوان مراکز ردوکس عمل می‌کنند، سروکار دارند. آنها به ویژه نشان می‌دهند که چگونه ترکیب ژنتیک و تعیین ساختار در سطح مولکولی ابزارهای بی‌سابقه‌ای را برای مهندسی مولکولی فراهم می‌کنند.

Biological chemistry is a major frontier of inorganic chemistry. Three special volumes devoted to Metal Sites in Proteins andModels address the questions: how unusual ("entatic") are metal sites in metalloproteins and metalloenzymes compared to those in small coordination complexes? And if they are special, how do polypeptide chains and co-factors control this? The chapters deal with iron, with metal centres acting as Lewis acids, metals in phosphate enzymes, with vanadium, and with the wide variety of transition metal ions which act as redox centres. They illustrate in particular how the combined armoury of genetics and structure determination at the molecular level are providing unprecedented new tools for molecular engineering.