Mentally Disordered Offenders: Perspectives from Law and Social Science

در مفهوم محدود آن، "مجرم اختلال روانی" به تقریباً بیست هزار نفر در سال در ایالات متحده اطلاق می شود که به دلیل جنون، ناتوانی برای محاکمه، و مجرمان جنسی دارای اختلال روانی، به عنوان بی گناه شناخته می شوند. و همچنین زندانیان منتقل شده به بیمارستان های روانی. با این حال، اهمیت واقعی مجرمان اختلال روانی ممکن است در این رقم نباشد. بلکه ممکن است در نقش نمادینی باشد که مجرمان دارای اختلال روانی برای بقیه سیستم حقوقی بازی می کنند. برای مثال، 3140 نفری که در سال 1978 به طور متوسط ​​روزانه در مؤسسات دولتی زندگی می‌کنند، به‌عنوان بی‌گناه به دلیل جنون (به فصل 4 مراجعه کنید)، مطمئناً در جای خود جای نگرانی دارند. اما آنها تنها 1% از 307276 نفر ساکن در زندانهای ایالتی و فدرال در همان دوره را نمایندگی می کنند (وزارت دادگستری ایالات متحده، 1981). از نقطه نظر عددی محض، دفاع از جنون واقعاً «هیاهوی زیاد درباره کم» است (Pasewark & ​​Pasewark, 1982). با این حال، اهمیت اصلی درک این افراد این است که آنها یک کارکرد نمادین در توجیه حبس 99 درصد دیگر دارند. همانطور که استون (1975) اشاره کرده است، دفاع از جنون «استثنای است که قاعده را ثابت می‌کند.» با معاف کردن تعداد نسبتا کمی از افراد از مسئولیت کیفری رفتارشان، قانون همه ناقضان دیگر قانون را مسئول مجازات اجتماعی می‌داند. .

In its narrowest sense, "mentally disordered offender" refers to the approximately twenty thousand persons per year in the United States who are institutionalized as not guilty by reason of insanity, incompetent to stand trial, and mentally disordered sex offenders, as well as those prisoners transferred to mental hospitals. The real importance of mentally disordered offenders, however, may not lie in this figure. Rather, it may reside in the symbolic role that mentally disordered offenders play for the rest of the legal system. The 3,140 persons residing in state institutions on an average day in 1978 as not guilty by reason of insanity (see Chapter 4), for example, are surely worthy of concern in their own right. But they represent only 1% of the 307,276 persons residing in state and federal prisons in the same period (U. S. Dept. of Justice, 1981). From a purely numeric point of view, the insanity defense truly is "much ado about little" (Pasewark & Pasewark, 1982). The central importance of understanding these persons, however, is that they serve a symbolic function in justifying the imprisonment of the other 99%. The insanity defense, as Stone (1975) has noted, is "the exception that proves the rule. " By exculpating a relatively few people from being criminally responsible for their behavior, the law inculpates all other law violators as liable for social sanction.