Medieval Song from Aristotle to Opera

با تمرکز بر آهنگ های تروبادورها و تروورها از قرن دوازدهم تا چهاردهم، آهنگ قرون وسطایی از ارسطو تا اپرا ادعا می کند که آهنگ به بهترین وجه به این صورت تحلیل نمی شود. \"کلمات بعلاوه موسیقی\" بلکه به عنوان یک روش متمایز برای شنیدن کلمات. سارا کی به جای اینکه آنها را در دوره نزدیک خود قرار دهد، به طور پربار گوش می دهد و جریان های متقاطع را بین آهنگ های فرانسوی قرون وسطایی و اکسیتان و هم شعرهای قبلی و هم اپراهای بسیار دیرتر دنبال می کند. کی با تأمل در کیفیت ترانه مانند یک آهنگ - مثلاً صدای نور در آسمان سپیده دم، که توسط جانوران دمیده می شود، مانند آژیر در خطرات آن - کای تنوع آهنگ های این دوره را که شامل اشعار درونی در روایت های فرانسوی قرون وسطی است دوباره تجسم می کند. و آثار Guillaume de Machaut، به عنوان آثاری که به همان اندازه که در واقع خوانده و شنیده می شوند، مورد علاقه و تصور هستند.

کی آهنگ را بر حسب نفس، صور فلکی، روح حیوانی و خود زندگی می‌فهمد. روش او همچنین از اپرا الهام می گیرد، به ویژه آنهایی که به طور مبتکرانه آواز قرون وسطایی را بازآفرینی می کنند، و برای دیدگاهی در مورد نسخه های خطی که آواز قرون وسطایی را به عنوان نمونه هایی از اجراهای چند رسانه ای و شبه اپرا منتقل می کنند، استدلال می کند.

آهنگ قرون وسطایی از ارسطو تا اپرا دارای یک وب سایت همراه (cornellpress.manifoldapp.org/projects/medieval-song) است که میزبان بیست و چهار صدا یا ضبط ویدیویی که توسط نوازندگان حرفه‌ای متخصص در موسیقی اولیه انجام شده است، از قطعات مورد بحث در کتاب، همراه با نمرات اجرا، بازتاب اجرا، و ترجمه‌های تمام متون ضبط شده. این مواد سمعی و بصری گسترشی در عمل به اهداف پژوهشی کتاب - برای درک بهتر بعد آواز آواز قرون وسطایی است.

Focusing on songs by the troubadours and trouvères from the twelfth to the fourteenth centuries, Medieval Song from Aristotle to Opera contends that song is not best analyzed as "words plus music" but rather as a distinctive way of sounding words. Rather than situating them in their immediate period, Sarah Kay fruitfully listens for and traces crosscurrents between medieval French and Occitan songs and both earlier poetry and much later opera. Reflecting on a song's songlike quality―as, for example, the sound of light in the dawn sky, as breathed by beasts, as sirenlike in its perils―Kay reimagines the diversity of songs from this period, which include inset lyrics in medieval French narratives and the works of Guillaume de Machaut, as works that are as much desired and imagined as they are actually sung and heard.

Kay understands song in terms of breath, the constellations, the animal soul, and life itself. Her method also draws inspiration from opera, especially those that inventively recreate medieval song, arguing for a perspective on the manuscripts that transmit medieval song as instances of multimedia, quasi-operatic performances.

Medieval Song from Aristotle to Opera features a companion website (cornellpress.manifoldapp.org/projects/medieval-song) hosting twenty-four audio or video recordings, realized by professional musicians specializing in early music, of pieces discussed in the book, together with performance scores, performance reflections, and translations of all recorded texts. These audiovisual materials represent an extension in practice of the research aims of the book―to better understand the sung dimension of medieval song.