Mediating Emergencies and Conflicts: Frontline Translating and Interpreting

مشارکت‌کنندگان در این جلد درباره انواع مختلف شرایط اضطراری و درگیری‌ها و چگونگی چالش برانگیز بودن این محیط‌های عملیاتی چند زبانه برای زبان‌شناسان بحث می‌کنند. رشد دسترسی و تعداد عملیات های امدادی بین المللی محدودیت های تحقیقات فعلی را در مورد این چالش ها آشکار کرده است. شواهد در مطالعات مدیریت بلایا نشان می دهد که ارتباطات همچنان یک مسئله عملیاتی اصلی است. این کتاب خواستار تمرکز بیشتر بر نقش مترجمان و مترجمان در مواقع اضطراری با بحث در مورد تحقیقات موجود و سوالاتی است که از تجربه در این زمینه به وجود آمده است. مشارکت‌های موجود در این جلد به‌طور انکارناپذیر نیاز به مطالعات چند رشته‌ای در میانجی‌گری شرایط اضطراری چند زبانه را نشان می‌دهد. آنها موارد اضطراری را در بیمارستان‌ها (کاکس و لازارو گوتیرز)، در واکنش به بلایا (دوگان)، در آموزش سفارشی به مترجمان در بحران‌هایی که به سرعت در حال توسعه هستند (اوبراین)، و در برنامه‌ریزی پاسخ‌ها در زیستگاه‌های قابل پیش‌بینی خطرناک (رازوموفسکایا و بارتاشووا) در نظر می‌گیرند. این جلد همچنین سناریوهایی را نشان می‌دهد که در آن گفتمان میانجی‌گری زبان، با محدود کردن گفتگوهای سیاسی (الشهاری)، با شرطی کردن گزارش‌های خبری (اسکورخود)، و با اعمال مفاهیم کلیشه‌ای از زبان‌شناسان در جنگ‌ها (Gaunt) سوگیری نشان می‌دهد.

Contributors to this volume discuss different types of emergencies and conflicts and how challenging these multilingual operational environments are for linguists. The growth in reach and number of international relief operations has exposed the limits of current research into these challenges. Evidence in disaster management studies suggests communication remains a major operational issue. This book calls for enhanced focus on the role of translators and interpreters in emergencies by discussing existing research and questions which have emerged from experience in the field. Contributions in this volume undeniably demonstrate the need for multidisciplinary studies in mediating multilingual emergencies. They consider emergencies in hospitals (Cox and Lázaro Gutiérrez), in disaster response (Dogan), in bespoke training to translators in fast-developing crises (O’Brien), and in planning responses in predictably dangerous habitats (Razumovskaya & Bartashova). The volume also illustrates scenarios in which discourse on language mediation shows bias by limiting political dialogues (Al Shehari), by conditioning news reporting (Skorokhod), and by enforcing stereotypical notions of linguists in wars (Gaunt).