Measuring the Immeasurable Mind: Where Contemporary Neuroscience Meets the Aristotelian Tradition

در اندازه‌گیری ذهن بی‌اندازه: جایی که علوم اعصاب معاصر با سنت ارسطویی ملاقات می‌کند، متیو اوون استدلال می‌کند که علی‌رغم ویژگی غیرفیزیکی آن، امکان تشخیص تجربی و سنجش آگاهی

در اواخر قرن گذشته، علوم اعصاب آگاهی ریشه های خود را نهاد و در محیطی ماتریالیستی جوانه زد که ذهن را به ماده تقلیل می داد. چندین دهه بعد، دوگانگی در حال غبارروبی و بازنگری است. اگرچه برخی ممکن است این احیاء را تهدیدی برای علم آگاهی با هدف سنجش ذهن خودآگاه بدانند، اوون استدلال می‌کند که اندازه‌گیری آگاهی، همراه با مزایای پزشکی چنین اندازه‌گیری‌هایی، به دلیل غیرفیزیکی بودن آگاهی منتفی نیست. اوون مدل قوای ذهن و بدن از همبستگی های عصبی آگاهی را پیشنهاد می کند که با علّیت ارسطویی و دیدگاه دوگانه جوهری از طبیعت انسان الهام گرفته شده از توماس آکویناس، که اغلب از ارسطو پیروی می کرد، مطلع می شود. این مدل علاوه بر توضیح اینکه چرا همبستگی‌های عصبی آگاهی وجود دارد، پایه‌ای فلسفی برای تشخیص تجربی و کمی کردن آگاهی فراهم می‌کند. اوون در مسیر ارائه و به کارگیری مدل قدرت های ذهن- بدن در عصب شناسی، مخالفت های دیرینه به دوگانگی مرتبط با مشکل ذهن- بدن را رد می کند. با دقت علمی و وضوح قابل خواندن، اوون یک نقطه برتر تاریخی که اغلب فراموش شده و در عین حال توسعه یافته است را در علوم اعصاب شناختی معاصر به کار می برد.

In Measuring the Immeasurable Mind: Where Contemporary Neuroscience Meets the Aristotelian Tradition, Matthew Owen argues that despite its nonphysical character, it is possible to empirically detect and measure consciousness.

Toward the end of the previous century, the neuroscience of consciousness set its roots and sprouted within a materialist milieu that reduced the mind to matter. Several decades later, dualism is being dusted off and reconsidered. Although some may see this revival as a threat to consciousness science aimed at measuring the conscious mind, Owen argues that measuring consciousness, along with the medical benefits of such measurements, is not ruled out by consciousness being nonphysical. Owen proposes the Mind-Body Powers model of neural correlates of consciousness, which is informed by Aristotelian causation and a substance dualist view of human nature inspired by Thomas Aquinas, who often followed Aristotle. In addition to explaining why there are neural correlates of consciousness, the model provides a philosophical foundation for empirically discerning and quantifying consciousness. En route to presenting and applying the Mind-Body Powers model to neurobiology, Owen rebuts longstanding objections to dualism related to the mind-body problem. With scholarly precision and readable clarity, Owen applies an oft forgotten yet richly developed historical vantage point to contemporary cognitive neuroscience.