Mayas in Postwar Guatemala: Harvest of Violence Revisited

مثل نسخه اصلی Harvest of Violence که در سال 1988 منتشر شد، این جلد نشان می دهد که چگونه مایاهای معاصر با جنایت، خشونت سیاسی، مبارزات قدرت در جامعه داخلی و تأثیر گسترده تر اقتصاد فراملی مقابله می کنند. و سیاست های سیاسی در گواتمالا. با این حال، این کار، که از طریق کار میدانی قوم‌نگاری طولانی‌مدت در جوامع مایا و تعهد به انجام تحقیقات به زبان‌های مایا، تحلیل‌های مردم‌شناختی کنونی را در رابطه با فعالیت‌های سیاسی مایاها و تحقیقات و انتقادات روشنفکران کلیدی مایاها قرار می‌دهد. به‌طور خاص نشان می‌دهد که مایاها در این دوره پس از جنگ، جایگاه اجتماعی و سیاسی خود را در گواتمالا تصور می‌کنند، مایاهایی که در کارخانه‌ها، مزارع و بازارها کار می‌کنند و در سیاست‌های محلی، در سطح جامعه شرکت می‌کنند، انتقاداتی از دولت، جنبش مایا، و وضعیت عمومی ناامنی و خشونت اجتماعی و سیاسی که روزانه با آن مواجه هستند. ارزیابی‌های انتقادی و تلاش‌های آنها برای بهبود شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری و راه‌حل‌های مثبت و غیرخشونت‌آمیز آنها برای مشکلات جاری گواتمالا است که شایسته توجه جدی توسط سیاست‌گذاران گواتمالا و ایالات متحده، سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی، فعالان صلح و حتی دانشگاهیان در حال تحصیل است. سیاست، عاملیت اجتماعی، و بقای مردم بومی.

Like the original Harvest of Violence, published in 1988, this volume reveals how the contemporary Mayas contend with crime, political violence, internal community power struggles, and the broader impact of transnational economic and political policies in Guatemala. However, this work, informed by long-term ethnographic fieldwork in Mayan communities and commitment to conducting research in Mayan languages, places current anthropological analyses in relation to Mayan political activism and key Mayan intellectuals’ research and criticism. Illustrating specifically how Mayas in this post-war period conceive of their social and political place in Guatemala, Mayas working in factories, fields, and markets, and participating in local, community-level politics provide critiques of the government, the Maya movement, and the general state of insecurity and social and political violence that they continue to face on a daily basis. Their critical assessments and efforts to improve political, social, and economic conditions illustrate their resiliency and positive, nonviolent solutions to Guatemala’s ongoing problems that deserve serious consideration by Guatemalan and US policy makers, international non-government organizations, peace activists, and even academics studying politics, social agency, and the survival of indigenous people.