Mathematikunterricht im Kontext von Inklusion: Fallstudien zu gemeinsamen Lernsituationen

شمول کودکان معلول یک ایده‌آل اجتماعی و آموزشی است، اما بسیاری از معلمان در مواجهه با چالش‌های جدید احساس تنهایی می‌کنند. در مقابل این پس زمینه، اولریکه اوچسل تمرین تدریس ریاضیات فراگیر و باورهای معلمان پشت آن را بررسی می کند. با انجام این کار، فراتر از مطالعات مصاحبه قبلی است و علاوه بر آموزش ریاضیات، مدرسه و آموزش استثنایی را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. نویسنده بیشتر یافته‌های منتشر شده در ادبیات را متمایز می‌کند و یافته‌های اضافی و حتی گاهی مخالف را ارائه می‌دهد. این کار بحث آموزشی ریاضی را غنی می کند و انگیزه مهمی برای توسعه بیشتر آموزش فراگیر فراهم می کند.

Die Inklusion behinderter Kinder ist ein gesellschaftliches und bildungspolitisches Ideal, allerdings fühlen sich viele Lehrkräfte angesichts neuer Herausforderungen allein gelassen. Vor diesem Hintergrund untersucht Ulrike Oechsle die Praxis eines inklusiven Mathematikunterrichts und die dahinter stehenden Überzeugungen von Lehrkräften. Dabei geht sie über bislang vorliegende Interviewstudien hinaus und tangiert neben der Mathematikdidaktik auch die Schul- und Sonderpädagogik. Die Autorin differenziert in der Literatur publizierte Befunde weiter aus und liefert zusätzliche und mitunter sogar gegenteilige Befunde. Die Arbeit bereichert die mathematikdidaktische Diskussion und gibt wichtige Impulse zur Weiterentwicklung inklusiven Unterrichts.