Marriage and Late-Victorian Dramatists

​این کتاب نمایشنامه‌های تولید شده در انگلستان در دهه‌های 1890 و اوایل دهه 1900 را بررسی می‌کند و راه‌هایی را که این نمایشنامه‌ها به تغییر تصورات ازدواج پاسخ می‌دهند، بررسی می‌کند. برنارد شاو، اسکار وایلد و دیگر نمایشنامه نویسان اواخر دوران ویکتوریایی آرمان های عاشقانه عشق و خانواده را به چالش کشیدند، و در این فرآیند، این نویسندگان قراردادهای ژانری را که در بیشتر قرن نوزدهم بر نمایشنامه انگلیسی تسلط داشتند، تصاحب کردند و بازنویسی کردند. در نمایشنامه های آنها، تئاتر به کانونی برای بحث در مورد مشکلات ازدواج سنتی و پیش بینی اشکال جایگزین مشارکت تبدیل شد.
این کتاب برای محققان متخصص در زمینه‌های مطالعات ویکتوریا، ادبیات نمایشی، تاریخ تئاتر، مطالعات اجرا و مطالعات جنسیتی نوشته شده است.

​This book examines plays produced in England in the 1890s and early 1900s and the ways in which these plays responded to changing perceptions of marriage. Bernard Shaw, Oscar Wilde, and other late-Victorian dramatists challenged romanticized ideals of love and domesticity, and, in the process, these authors appropriated and rewrote the genre conventions that had dominated English drama for much of the nineteenth century. In their plays, theater became a forum for debating the problems of traditional marriage and envisioning alternative forms of partnership.
This book is written for scholars specializing in the areas of Victorian studies, dramatic literature, theater history, performance studies, and gender studies.